Αχ, Σεραφίνο!

Αχ, Σεραφίνο!

Πόσες αναμνήσεις ξυπνάς μέσα μου με το απαλό σου χιούμορ και τις ατέλειωτες περιπέτειες σου! Ήσουν ο αγαπημένος μου φίλος στα παιδικά χρόνια, ένας πιστός σύντροφος που με συντρόφευε σε κάθε στιγμή της ημέρας.

Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες που περνούσα διαβάζοντας τις περιπέτειές σου, γελώντας με τις κωμικές σου καταστάσεις και γέμιζα με ενσυναίσθηση με τις στιγμές μελαγχολίας που έζησες.

Ήσουν ο ήρωας που καθρέφτιζε τις δικές μας σκέψεις και συναισθήματα, μέσα από τις σελίδες ενός κόμικ που έμεινε αξέχαστο.

Η πλοκή των ιστοριών σου ήταν πάντα γεμάτη από δράση, ρομαντισμό, αλλά και διδακτικές νότες που μας έμαθαν τις αξίες της φιλίας, της αλληλοσεβασμού και της αλληλεγγύης. Μέσα από το χιούμορ σου, καταφέρνεις να μας διδάσκεις σημαντικά μηνύματα που μας συνοδεύουν μέχρι και σήμερα.

Ανατρέχοντας σήμερα στα παιδικά χρόνια μου, νιώθω μια θλίψη και μια νοσταλγία για τις όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί.

Ελπίζω να μείνεις για πάντα ζωντανός μέσα στις καρδιές μας, Σεραφίνο, και να συνεχίζεις να μας χαρίζεις ατέλειωτες στιγμές χαράς και νοσταλγίας.

Σεραφίνο, ευχαριστούμε για όλα!

Πάντα θα σε θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό.

Αντίο, παλιέ μου φίλε…