Ένα πέρασμά μου από την ταινία
”Και οι Δώδεκα ήταν Καθάρματα”
τα άλλαξε όλα.
Στα γυρίσματα
ένας από τους ηθοποιούς δήλωσε
στον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Όλντριτς
ότι είχε πρόβλημα με μια σκηνή.
Εκείνος γύρισε προς το μέρος μου
και μου είπε:
– Εσύ, ο ”αυτιάς”,
θα παίξεις τη σκηνή στη θέση του.
Έγινα ένας
από τους δώδεκα του τίτλου,
και ο σκηνοθέτης
δε γνώριζε καν το όνομά μου!
Μέχρι τότε ήμουν ένας ηθοποιός
που έκανε θέατρο και τηλεόραση
στην Αγγλία.
Ο Φεντερίκο Φελίνι με επέλεξε
για να υποδυθώ τον Καζανόβα του,
επειδή, όπως μου είπε,
είχα τα μάτια ενός ”μαλακα”.
Δε γνωρίζω πώς το ανακάλυψε.
Είχαμε μια υπέροχη
και τίμια σχέση αγάπης.
Τον πρώτο μήνα
που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε
δεν ήταν έτσι,
αλλά οι υπόλοιποι
έντεκα μήνες γυρισμάτων,
ήταν ευλογία.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70
αρνήθηκα να παίξω
το ρόλο του Ντάστιν Χόφμαν
στην ταινία ”Αδέσποτα Σκυλιά”,
και αυτόν του Γιόν Βόιτ
στο φιλμ ”Όταν ξέσπασε η βία”.
Εκείνη την εποχή πίστευα φανατικά
ότι δεν πρέπει να υπάρχει βία
στον Κινηματογράφο.
Τα καλά νέα είναι πως, αν γύριζα
αυτές τις δύο ταινίες, δε θα γνώριζα
τη γυναίκα μου, Φρανσίν, με την
οποία είμαστε ακόμα παντρεμένοι.
Τι έχω να πω που ο γιος μου Κίφερ
και η εγγονή μου Σάρα,
είναι αφιερωμένοι στον
κινηματογράφο και την τηλεόραση;
Ότι αυτό είναι ανταγωνισμός.
Δε σκοπεύω, πάντως, να αποσυρθώ
στο προσεχές μέλλον.
Ντόναλντ Σάδερλαντ
…………………………………………………………..
