Νωρίς που βράδιασε…

Βροχή στο πρόσωπό μου

ο ήλιος πουθενά,

ψάχνω για τ’ όνειρό μου
μα γύρω μου βουνά.
Στης λησμονιάς η βρύση
δεν έχει πια νερό,
ξέρω δε θα γυρίσει
μα θα την καρτερώ.
Ποια νύχτα σ’ έκλεψε
ποια πίκρα σ’ έκρυψε
και τώρα πια,
για ποιαν θα τραγουδώ;
Νωρίς που βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
αγάπη μου δε θα σε ξαναδώ,
δε θα σε ξαναδώ.

Λευτέρης Παπαδόπουλος

Posted in ΠΡΟΣΩΠΑ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *