Την Τρίτη το πρωί, στην Περιφερειακή Επιτροπή της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας επανέφερα, για μια ακόμη φορά, το ζήτημα της ανεπαρκούς αντιπλημμυρικής προστασίας της περιφέρειας, δεδομένης της κλιματικής κρίσης και των εξαιρετικά ακραίων φαινομένων που πλήττουν τελευταία τη Μεσόγειο.
Η αντίδραση της διοίκησης είναι πάντα η ίδια. Πάντα συντηρητική, πάντα επικοινωνιακή και πάντα αντιεπιστημονική.
– Πρώτα προσπαθούν να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο, υποστηρίζοντας ότι «τόσα χρόνια δεν συνέβη τίποτε, γιατί τώρα να συμβεί;»
– Δεύτερον, προσπαθούν να υποστηρίξουν ότι όλα γίνονται σωστά. Και πάλι εκ του αποτελέσματος, όπως ισχυρίζονται, μια και δεν έχει συμβεί καμία καταστροφή τόσα χρόνια.
– Η τρίτη τους προσπάθεια, αν ζοριστούν, είναι να επιρρίψουν τις ευθύνες στο κράτος, επικαλούμενοι οικονομική ένδεια.
Η πρόσφατη αναφορά μου στις καταδίκες Αγοραστού και δυο αντιπεριφερειαρχών στη Θεσσαλία, βέβαια, για την πλημμύρα Ιανός του 2020, δεν τους άρεσε καθόλου…
Προχτές έφτασαν να μου που ότι τρομοκρατώ τον κόσμο.
Για να τους απαντήσω ότι ευθύνη μας στην περιφέρεια δεν είναι ο καθησυχασμός και η επανάπαυση, αλλά η προστασία της περιφέρειας με την έγκαιρη λήψη μέτρων και διορθωτικών επεμβάσεων.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Δεν πέρασαν λίγες ώρες και άρχισαν να έρχονται οι εικόνες από την τρομακτική καταστροφή στην Ισπανία.
Όχι κάπου μακριά, αλλά στη γειτονική, Μεσογειακή και Ευρωπαϊκή Ισπανία.
Και συγκεκριμένα σε μια παραθαλάσσια, σαν τη Θεσσαλονίκη πόλη, την Βαλένθια.
Κι εκεί μέχρι τώρα δεν είχε ξανασυμβεί τέτοιας έκτασης πλημμύρα.
Συγκεκριμένα, έπεσαν μέσα σε μια νύχτα, σε 8 ώρες δλδ, περισσότερα από 300 λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο.
Όταν στη Θεσσαλία πέρσι με τον Daniel έπεσαν 800 λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο, αλλά σε μιάμιση μέρα.
Που σημαίνει ότι στη Βαλένθια η ένταση της καταιγίδας ήταν περί τα 40 χιλιοστά νερού/ώρα, ενώ στον Daniel ήταν περίπου το μισό.
Κατά τα άλλα, στην περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ακόμη περιμένουμε να υλοποιηθεί η πρόταση που υποβάλαμε από τον Φεβρουάριο ακόμη και την οποία σε μια επικοινωνιακή κίνηση δέχθηκε η πλειοψηφία, για αναθεώρηση του πλαισίου της αντιπλημμυρικής προστασίας σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της κλιματικής κρίσης.
Αν γίνει το κακό, πάλι θα λένε το γνωστό αντιεπιστημονικό, που είπε κι ο Μητσοτάκης για τη Θεσσαλία.
«Ό,τι και να κάναμε, ήταν τόσο ακραίο το φαινόμενο, που δεν μπορούσε να έχει αντιμετωπιστεί η καταστροφή».
Μόνο που η επιστήμη υποστηρίζει ότι αν γίνουν τα κατάλληλα αντιπλημμυρικά έργα σε επίπεδο λεκάνης απορροής και όχι επιμέρους και αποσπασματικά, κάθε επίπεδο αντιπλημμυρικής προστασίας, ακόμη κι αν αντιστοιχεί σε ευμενέστερο πλημμυρικό φαινόμενο, μετριάζει την έκταση των καταστροφών.
Με δυο λόγια η Θεσσαλία καταστράφηκε, η Βαλένθια πνίγηκε κι εμείς εδώ ακόμη… «πέρα βρέχει».
Κατά τα άλλα καλό μας μήνα! Κι ο Θεός βοηθός…
