Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος.
Τον έχασα όταν ήμουν οκτώ ετών.
Πέρασα δύσκολα.
Αν κουβαλάω ένα τραύμα;
Ναι.
Μετά εξαρτάται αν μπορείς
να το λειάνεις. Να το αποδεχτείς.
Μεγάλωσα όμως με μια μάνα
που πήρα πολλή αγάπη.
Οι σπουδές ήταν για μένα ένα καλό
έναυσμα να φύγω από την επαρχία.
Ήθελα να σπουδάσω Ιατρική.
Τελικά σπούδασα στη Φιλοσοφική.
Δίδαξα και δύο χρόνια σε Γυμνάσιο.
Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο
να είσαι δάσκαλος.
Μου άρεσε να βλέπω
το Θέατρο της Δευτέρας.
Δεν είχα σκεφτεί να γίνω ηθοποιός,
ποτέ δεν το είχα πει μικρή.
Μια αόρατη κλωστή
με τράβηξε σε αυτό το επάγγελμα.
Αποφάσισα να δώσω εξετάσεις
στο Θέατρο Τέχνης.
Θεωρούσα αδύνατον να μπω αλλά
πέρασα. Τρελάθηκα από τη χαρά μου.
Δεν είναι μια εύκολη δουλειά.
Θέλει στομάχι.
Όμως υπήρξα τυχερή.
Δεν δυσκολεύτηκα πάρα πολύ.
Δεν έχω δεχτεί ανταγωνισμό.
Δεν κυνήγησα τη δημοσιότητα.
Μου αρέσει
να είμαι με τους φίλους μου.
Μου αρέσουν τα ταξίδια.
Έχω μια κανονική ζωή.
Αγαπώ την ησυχία μου.
Είμαι σπιτόγατος.
Έχω ένα σκύλο, τον Τζόρα.
Έχει αλλάξει τη ζωή μου.
Η αγάπη που του έχω είναι τεράστια.
Είμαι δεμένη με την οικογένειά μου.
Τη μητέρα μου, την αδερφή μου,
και τα δύο ανίψια μου.
Έχω υπάρξει τυχερή
γιατί έχω κάνει δουλειές που
έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο.
Αν με πουν κωμική ηθοποιό
είναι μεγάλη τιμή.
Μου αρέσει η κωμωδία.
Μάλλον, αντικατοπτρίζει μια στάση
που έχω απέναντι στα πράγματα,
χωρίς να σημαίνει ότι είμαι
ένας άνθρωπος που από το πρωί
ως το βράδυ λέει αστεία και γελάει.
Το πιο μεγάλο κομπλιμέντο
που έχω δεχτεί στη ζωή μου
είναι όταν ένας θεατής μού είπε
ότι δε με γνώρισε πάνω στη σκηνή.
Για μένα το πιο σημαντικό είναι
να στραπατσάρεσαι πάνω στη σκηνή,
να μην είσαι αυτό που είσαι στη ζωή σου.
Είναι λίγο σαν ψυχοθεραπεία
η δουλειά μας.
