6ήμερη και 7ήμερη εργασία: Νέα σκλαβιά για την ελληνική κοινωνία

Η θεσμοθέτηση της 6ήμερης και 7ήμερης εργασίας στην Ελλάδα έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη βαρύ τοπίο οικονομικής κρίσης και εξάντλησης των εργαζομένων. Η επιβολή αυτού του μέτρου φέρνει στο προσκήνιο πλήθος αρνητικών συνεπειών, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο, θέτοντας σε κίνδυνο την ευημερία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Από την οπτική γωνία της εργασιακής ισορροπίας, η 6ήμερη και 7ήμερη εργασία στερεί από τους εργαζόμενους τον απαραίτητο χρόνο για ξεκούραση, αναζωογόνηση και ουσιαστική ενασχόληση με την οικογένεια και τα ενδιαφέροντά τους. Η εξάντληση που συνεπάγεται ένα ασφυκτικό ωράριο οδηγεί σε μειωμένη παραγωγικότητα, φαινόμενο που έρχεται σε αντίθεση με τους υποτιθέμενους στόχους αύξησης της παραγωγικότητας που επικαλείται η κυβέρνηση.

Επιπλέον, η 7ήμερη εργασία πλήττει καίρια τον θεσμό της Κυριακής ως ημέρας ανάπαυσης και θρησκευτικής λατρείας. Η αλλοίωση του χαρακτήρα της Κυριακής υποβαθμίζει την κοινωνική συνοχή και πλήττει θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών.

Παράλληλα, η 6ήμερη και 7ήμερη εργασία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις σύγχρονες τάσεις και εξελίξεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η στροφή προς ένα πιο ευέλικτο και ανθρώπινο ωράριο εργασίας κερδίζει έδαφος. Η Ελλάδα, αντί να ακολουθεί βήμα προς βήμα τα βήματα προόδου, βυθίζεται σε ένα μοντέλο εκμετάλλευσης και εξάντλησης των εργαζομένων.

Είναι επιτακτική η ανάγκη για άμεση αναθεώρηση αυτού του επιβλαβούς μέτρου. Η στροφή προς ένα πιο ισορροπημένο ωράριο εργασίας, με σεβασμό προς την προσωπική και οικογενειακή ζωή των εργαζομένων, αποτελεί όχι μόνο ηθική υποχρέωση, αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη μίας υγιούς και ευημερούσας κοινωνίας.

Ας ενώσουμε τις φωνές μας και ας αντισταθούμε στην επιβολή της 6ήμερης και 7ήμερης εργασίας. Ας διεκδικήσουμε ένα εργασιακό περιβάλλον που να σέβεται τα δικαιώματά μας και να προάγει την ευημερία μας.