Όταν ο άνθρωπος αποφασίζει να κόψει μια εξάρτηση, συνήθως το κάνει με τη βεβαιότητα ότι απαλλάσσεται από ένα βαρίδι που τον κρατούσε πίσω. Ωστόσο, αυτό που πολλές φορές δεν συνειδητοποιεί είναι πως, στη διαδικασία αυτή, ανοίγει τον δρόμο για να «κουμπώσει» σε μια άλλη εξάρτηση, ίσως λιγότερο εμφανή ή επικίνδυνη, αλλά εξάρτηση παρ’ όλα αυτά. Είναι στη φύση του ανθρώπου να αναζητά διεξόδους, «παυσίπονα» ή συνήθειες που του προσφέρουν μια αίσθηση ελέγχου ή παρηγοριάς. Και πολλές φορές, όταν σταματά κάτι, νιώθει την ανάγκη να γεμίσει αυτό το κενό με κάτι άλλο, είτε πρόκειται για μία συμπεριφορά, είτε για μία σκέψη, είτε για μία νέα συνήθεια.

Πάρτε για παράδειγμα κάποιον που αποφασίζει να κόψει το κάπνισμα. Η εξάρτηση από τη νικοτίνη μπορεί να αντικατασταθεί από μια έντονη επιθυμία για γλυκά ή υπερβολική ενασχόληση με την άσκηση. Ακόμα κι αν αυτές οι καινούριες συνήθειες μοιάζουν πιο υγιείς ή κοινωνικά αποδεκτές, η διαδικασία είναι η ίδια: το μυαλό αναζητά μια νέα «διέξοδο» για να διαχειριστεί το στρες, την πίεση ή τα συναισθήματα που μέχρι πρότινος «ησύχαζε» με την προηγούμενη εξάρτηση.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η κάθε νέα συνήθεια είναι επιβλαβής. Αντίθετα, πολλές φορές μπορεί να βοηθήσει κάποιον να βελτιώσει τη ζωή του. Όμως, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο μηχανισμός της εξάρτησης συχνά παραμένει ίδιος. Αντί να δουλέψουμε πάνω στα βαθύτερα αίτια που μας οδηγούν στις εξαρτήσεις, απλώς αλλάζουμε «μάσκα» στο πρόβλημα.

Το κλειδί βρίσκεται στο να κατανοήσουμε την ανάγκη για εξαρτήσεις και να προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε τα βαθύτερα συναισθήματα που μας ωθούν προς αυτές. Στο τέλος της ημέρας, η αληθινή ελευθερία έρχεται όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη καμία εξάρτηση – ούτε τη μία, ούτε την άλλη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

 

Ο Μίμης Πλέσσας είναι

ο συνθέτης που έντυσε με μουσική

τις περισσότερες ταινίες μου.

Αυτό δεν είναι τυχαίο.

Ξεκίνησε από την Τζαζ,

κι εγώ μπορώ να πω ότι η Τζαζ ήταν

τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα.

Με αυτήν

άρχισα να χορεύω κλακέτες.

Ο Μίμης ήταν ιδιαίτερα

χρήσιμος στις μουσικές ταινίες,

που οι πολλοί τις λένε Μιούζικαλ.

Οι ανάγκες στα Μιούζικαλ

είναι περισσότερες και ο Μίμης

τις κάλυπτε με πολύ επιτυχία.

Έγραψε από απλά τραγουδάκια

ως μια πλήρη χορευτική σουΐτα.

Από ένα νησιώτικο μπάλο

ή ένα εντυπωσιακό ζειμπέκικο,

σαν το ”Άνοιξε πέτρα”,

ως ένα πλήρες συμφωνικό έργο

για μπουζούκια και ορχήστρα.

Όμως δεν ήταν μόνο

ένας χρήσιμος συνεργάτης ή να το

πω καλύτερα, ένας συνδημιουργός.

Ήταν κι ένας καλός φίλος,

ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ,

ένα χιούμορ που μου ταίριαζε.

Πηγαίνω στις συναυλίες του,

ακούω τα τραγούδια και τη μουσική

που έχει γράψει για τις ταινίες μας,

και όταν τον χειροκροτούν

και ο Μίμης υποκλίνεται,

με δυσκολία συγκρατώ τα δάκρυα που

φτάνουν ως την άκρη των ματιών μου.

Δάκρυα χαράς

για τον καλό συνεργάτη,

τον καλό φίλο, τον καλό μουσικό.

Πόσο χιούμορ είχε αλήθεια…

Μια μέρα που άφησε το σαραβαλάκι

αυτοκίνητό του έξω από το στούντιο,

αποφασίσαμε να του κάνουμε

μια πολύ χοντρή πλάκα.

Βάψαμε

το κατάμαυρο σαράβαλο, ροζ.

Ένα ροζ χτυπητό που έβγαζε μάτι.

Βγαίνει ο Μίμης

από την αίθουσα ηχογραφήσεων

και πηγαίνει προς το αυτοκίνητό του

να πάρει κάποιες νότες που χρειαζόταν.

Όταν βγαίνει από την εξώπορτα τής

”Φίνος Φιλμ”, αναζητά το μαύρο πεζό

και δεν το βρίσκει πουθενά.

Στέκεται μπροστά του ένα ροζ αμάξι

της ίδιας μάρκας με το δικό του,

αλλά αδυνατεί να φανταστεί

ότι μπορεί να έχει σχέση

με το μαύρο αυτοκίνητό του

που του είχε τόση αδυναμία.

– Μα βρε παιδιά,

εδώ είχα αφήσει το αυτοκίνητό μου.

– Μα εδώ είναι, του λέμε εμείς,

σκασμένοι στα γέλια.

Καταλαβαίνει τί είχαμε κάνει, και

αντί να θυμώσει γυρίζει και μας λέει:

– Ευχαριστώ! Είχα σκοπό να το βάψω.

Με προλάβατε.

Τόσο χιούμορ ο Μίμης…

Γιάννης Δαλιανίδης

Σήμερα έφυγε από τη ζωή

ο Μίμης Πλέσσας.

……………………………………………………………….

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΙ ΕΓΩ

Απόφαση Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Καταγγέλλουμε τη Διοίκηση του ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου» – ΨΝΘ, Οργανική Μονάδα
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης α) για τη συνδικαλιστική δίωξη, με υποβάθμιση
θέσης και μετακίνηση από το ΨΝΘ στο Παπανικολάου, της συναδέλφισσας Μαρίας Κανατά,
Προϊσταμένης του Γραφείου Προσωπικού, ταμεία του Διοικητικού Συμβουλίου του
Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ, και β) για την απόφαση στέρησης μισθού της
συναδέλφισσας Λαμπρινής Στεφανίδου και απαιτούμε την άμεση ανάκληση των
αποφάσεων της Διοίκησης.
Παρά το γεγονός ότι η Διοίκηση του Νοσοκομείου βρίσκεται σε διαδικασία αποδρομής
εντείνει το κλίμα τρομοκρατίας και συνεχίζει την επιλεκτική στοχοποίηση
συναδέλφων/ισσων.
Η αρχή έγινε με τη στοχοποίηση συναδέλφων/ισσων στην Τεχνική Υπηρεσία και την
επιβολή κυρώσεων που τελικά η Διοίκηση ανακάλεσε, συνεχίστηκε με την προσπάθεια
απόλυσης της συναδέλφισσας και νυν αντιπροέδρου του ΔΣ του Διοικητικού Συμβουλίου
του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ και μέλος του ΔΣ της ΕΝΙΘ, Αγορούλας Γεωργιάδη
που ανακάλεσε εν μέρει, καθώς αποδέχθηκε μεν την παράταση της σύμβασής της,
μετακίνησε δε τη συναδέλφισσα στο Παπανικολάου κατά παράβαση του Ν.1256/82 με
προφανή στόχευση την παρεμπόδιση εκτέλεσης των συνδικαλιστικών της δράσεων και
κορυφώνεται με παραπλήσιους σχεδιασμούς με τη δίωξη της συναδέλφισσας Μαρίας
Κανατά και τη στέρηση μισθού της συναδέλφισσας Λαμπρινής Στεφανίδου. Η Διοίκηση του
Νοσοκομείου μάλιστα συνεχίζει την προ διετίας αρχόμενη δίωξη με την παράνομη
καθαίρεση της συναδέλφισσας Μαρίας Κανατά από τη θέση της Διοικητικής Διευθύντριας
και ξεπερνώντας τον εαυτό της αποφασίζει την Παρασκευή 20/9/24 την εκδικητική
υποβάθμιση και την μετακίνησή της συναδέλφισσας από το ΨΝΘ στο Παπανικολάου.
Το σκηνικό ολοκληρώνεται με τις διαρκείς απειλές σε εργαζόμενους/ες για υλοποίηση ΕΔΕ,
για επιβολή κυρώσεων κατά το δοκούν, καλλιεργώντας μόνιμα ένα κλίμα τρομοκρατίας σε
ένα πλήρως υποστελεχομένο Νοσοκομείο με τις ελλείψεις σε προσωπικό σε όλες τις
υπηρεσίες (ιατρική, νοσηλευτική, διοικητική, τεχνική) να ανέρχονται σε ποσοστό 50%, με διαρκείς μετακινήσεις προσωπικού σε τμήματα και θέσεις και διαρκώς μεταβαλλόμενα
προγράμματα των εργαζομένων. Στη διοικητική υπηρεσία μάλιστα τον τελευταίο χρόνο η
ίδια η Διοίκηση προέβη σε εβδομήντα (70) περίπου μετακινήσεις προσωπικού, γεγονός που
αποτελεί την πρωταρχική αιτία στην μη ορθή εκτέλεσης και εύρυθμη διοικητική συνέχεια
των εργασιών. Ο στόχος της Διοίκησης είναι προφανής και σε άμεση ευθυγράμμιση με τις
επιταγές της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας και δεν είναι άλλος από την πλήρη
διάλυση και απαξίωση του ΕΣΥ και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης με στόχο
την εκτροπή και των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης σε ιδιώτες, που τόσο
απροκάλυπτα περιγράφεται και στον τελευταίο νόμο που ψήφισαν, τον Ν.5129/2024.
Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ απαιτεί:
• Να ανακληθεί ΑΜΕΣΑ η υποβάθμιση και μετακίνηση της συναδέλφισσας Μαρίας
Κανατά.
• ΝΑ ανακληθεί ΑΜΕΣΑ η στέρηση μισθού της συναδέλφισσας Λαμπρινής
Στεφανίδου
• Να σταματήσουν ΑΜΕΣΑ οι απειλές και οι εκφοβισμοί συναδέλφων/ισσων εκ
μέρους της Διοίκησης
• Διεκδικούμε και παλεύουμε για ένα αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας
Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ αποφασίζει τις εξής
κυλιόμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις:
• Παράσταση στην 4η ΥΠΕ τη Δευτέρα 23/09/2024
• Παράσταση στη Διοίκηση του ΨΝΘ την Τρίτη 24/09/2024
• Δίωρη Στάση Εργασίας την Πέμπτη 26/09/2024 και ώρα 11:00 και παράσταση
διαμαρτυρίας στον προαύλιο χώρο του κτιρίου Διοίκησης του ΨΝΘ
• Έκτακτη Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 30/09/2024
• Κοινή παράσταση διαμαρτυρίας των Σωματείων Εργαζομένων του Νοσοκομείου
Παπανικολάου και του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στις απαράδεκτες διώξεις των συναδελφισσών μας
Η Έκτακτη ΓΣ
του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ .