Το αυγό στο κ… / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Ο Έλληνας αντιδρά ως κανονικό πολιτικό ον μόνο όταν το αυγό έρχεται στον δικό του κ….
Όταν το αυγό είναι σε αλλουνού κ…,αισθάνεται ασφαλής,έξυπνος και προνομιούχος.
Όταν δηλαδή ο ίδιος ή κάποιος πολύ δικός του αρρωστήσει και έρθει από πρώτο χέρι σε επαφή με το Εθνικό Σύστημα Υγείας τότε καταλαβαίνει γιατί φωνάζουν εδώ και δεκαετίες οι άνθρωποι του χώρου.
Μόλις βγει το αυγό από το δικό του κ… και συναντήσει καμιά 50αριά ταλαίπωρους υγειονομικούς στο δρόμο να κάνουν καμιά πορεία και να ζητούν την ενίσχυση του ΕΣΥ, τότε τους αποκαλεί χαραμοφάηδες δημοσίους υπαλλήλους και κομμούνια.

ΥΓ.1) Έχει βέβαια και κάτι “φυντάνια” μέσα στο ΕΣΥ που όντως δεν τους αξίζει η θέση τους.
Βαγγέλης Χριστοφορίδης Δημοσιο-γράφω

Γιατί λένε κάποιοι ότι “οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη”; / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Η έκφραση «οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη» είναι μια φράση που συχνά ακούγεται σε συζητήσεις σχετικά με τη διαφθορά και τη σύνδεση των αρχών επιβολής του νόμου με την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών. Η ιδέα πίσω από αυτή τη φράση είναι ότι ορισμένοι αστυνομικοί μπορεί να εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες, είτε κλείνοντας τα μάτια στη διακίνηση ναρκωτικών είτε συμμετέχοντας άμεσα σε αυτήν, για προσωπικό οικονομικό όφελος.

Αν και η φράση αυτή μπορεί να είναι υπερβολική και να γενικεύει την κατάσταση, δεν είναι μυστικό ότι σε διάφορες χώρες έχουν υπάρξει περιστατικά διαφθοράς και καταχρήσεων εξουσίας από μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Τέτοιες περιπτώσεις υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του κοινού στους θεσμούς και ενισχύουν την αντίληψη ότι οι αρχές δεν λειτουργούν πάντα με βάση το δημόσιο συμφέρον.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί διεφθαρμένοι ή εμπλεκόμενοι σε εγκληματικές δραστηριότητες. Η φράση αυτή εκφράζει μια κριτική αντίληψη για συγκεκριμένα περιστατικά διαφθοράς, αλλά δεν αντανακλά απαραίτητα την πραγματικότητα για το σύνολο των σωμάτων ασφαλείας.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ FAMILY PRIDE ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Οι απαγορεύσεις δεν είναι και ότι καλύτερο για την δημοκρατία.

Μιλάω γενικά και μιλάω και ειδικά.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το χθεσινό FAMILY PRIDE ΣΤΗ Θεσσαλονίκη.

Τη δική μου άποψη τη ξέρετε ότι δεν συμφωνώ με τα επιχειρήματα των διαμαρτυρομένων αλλά γιατί θα πρέπει να παίζει ρόλο η δική μου προσωπική άποψη ως προς το ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ανθρώπων αυτών στη διαμαρτυρία;

Φυσικά και είμαι κάθετα αντίθετος στο να γίνονται ταυτόχρονα ίδια μέρα και ίδια ώρα και η μία συγκέντρωση και η αντισυγκέντρωση γιατί είναι κατανοητό ότι 99% θα οδηγηθούμε σε αντιπαραθέσεις στη καλύτερη των περιπτώσεων και σε επεισόδια στη χειρότερη από αυτές.

Φεύγω από το θέμα των PRIDE και πάω στο θέμα των διαμαρτυριών.

Στη Θεσσαλονίκη ας πούμε σε πόσο χρόνο φαντάζεστε ότι θα γινόταν το Μετρό εάν το 20%(λέω εγώ) των κατοίκων της πόλης κατέβαινε για επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες;

Και πάντα φυσικά εννοούμε χωρίς χρήση βίας,ειρηνικά!

Σε πόσο χρόνο φαντάζεστε ότι θα είχαν αντικαταστήσει τα απαρχαιωμένα δίκτυα και θα είχαν φτιάξει αντιπλημμυρικά έργα στη πόλη που με 10 λεπτά βροχής μεταμορφώνεται σε Βενετία;

Πριν από πόσα χρόνια και σε πόσο διάστημα θα είχε δημιουργηθεί προαστιακός που θα έλυνε κατά 80% το κυκλοφοριακό της πόλης;

Πριν από πόσες δεκαετίες οι δήμαρχοι θα αγόραζαν υπερσύγχρονα στόλο απορριμματοφόρων που δεν θα έσταζαν ζουμιά και στραγγίδια σε όλους τους δρόμους της πόλης καθιστώντας την τριτοκοσμική και πλήρως ανθυγιεινή;

Ξέρεις σε πόσο χρόνο θα είχαμε υπερσύγχρονα νοσοκομεία εάν το πεντάωρο(και λίγο βάζω)που πας στα επείγοντα νοσοκομείου και ταλαιπωρείσαι και διαμαρτύρεσαι στους υγειονομικούς υπαλλήλους γιατί το ΣΥΣΤΗΜΑ είναι βαθιά δυσλειτουργικό και βάζω μέσα και την έλλειψη προσωπικού και τις κτιριακές υποδομές και και και…και απλά το 20% της πόλης κατέβαινε σε διαμαρτυρίες επαναλαμβανόμενες με σκοπό την ΔΙΕΚΔΊΚΗΣΗ ενός σύγχρονου Εθνικού Συστήματος Υγείας;

Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα και δεκάδες άλλα είναι ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΡΕΚΟΡ!

Τα προβλήματα ξέρεις δεν ταλαιπωρούν τους πολιτικούς αλλά τους πολίτες, εσένα και μένα δηλαδή.

Φυσικά και είναι σίγουρο ότι διαφωνούμε σε πάρα πολλά.

Το θέμα είναι να βρούμε κοινά σημεία σύγκλισης!

Εεε δε μπορεί να μη συμφωνούμε σε ΤΙΠΟΤΑ…

Δεν θα τα λύσουμε όλα.

Αλλά θα διεκδικήσουμε όσα μπορέσουμε!

Πρέπει να συμμετέχουμε!

Με την ΑΠΟΧΗ βλέπεις τι γίνεται…το πολύ πολύ να σου πετάξουν κανά ψιχουλάκι και καλά ότι πήραν το μήνυμα.

ΟΧΙ.

Το μήνυμα θα τους το δώσουμε στα ΧΕΡΙΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΜΕΙΣ.

ΕΣΥ Κ ΕΓΩ!

Για την thecitysos.gr Βαγγέλης Χριστοφορίδης

 

Ξέρεις ρε φίλε… / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Ξέρεις ρε φίλε…

Εντάξει όλες οι χώρες καίγονται όταν έχουν υψηλές θερμοκρασίες κλπ.

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν όταν μιλάμε για “φυσικά αίτια των πυρκαγιών”,γιατί όλοι ξέρουμε και τα “μη φυσικά αίτια”.

Βέβαια εσύ σαν κράτος σίγουρα θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένο κατάλληλα για όλα.

Σίγουρα όλες οι φωτιές δεν είναι ίδιες.

Σίγουρα οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο κάθε σημείο παίζουν τεράστιο ρόλο.

Άλλο είναι να το βλέπεις στη τηλεόραση και άλλο να το ζεις.

Στο σημείο όμως που συμφωνούμε ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ είναι η πρόληψη και η ΕΝΙΣΧΥΣΗ των μέσων κατάσβεσης φυσικά με το ανάλογο ανθρώπινο δυναμικό.

Ε αυτό είναι και το σημείο καμπής της συγκεκριμένης κυβέρνησης.

Δεν τη ΝΟΙΑΖΕΙ.

Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα πολύ πετυχημένα επικοινωνιακά πασαλείματα χωρίς ουσιαστική ενίσχυση σε κανέναν τομέα που χρειάζεται και στην προκειμένη περίπτωση το πυροσβεστικό σώμα.

Με πανέξυπνο και άκρως επιτυχημένο επικοινωνιακό επιτελείο(πληρωμένο αδρά),όχι μόνο δε σβήνονται οι φωτιές,όχι μόνο δεν ενισχύεται το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ,όχι μόνο δεν ενισχύεται καμία υποδομή και δομή της χώρας αλλά δυστυχώς προτρέπει και τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας να γίνονται στα μάτια ΟΛΩΝ μας ΡΕΖΙΛΙ γιατί είναι αναγκασμένοι ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ το επικοινωνιακό αφήγημα της κυβέρνησης(όχι όλοι ευτυχώς).

Για να μη κουράσω άλλο θέλω να πιστεύω ότι οι διαφορές είναι για να γεφυρώνονται και να προχωράμε ως πολίτες και ως κράτος προς την κατεύθυνση της προκοπής που δεν θα αναγκάζει τις δικές μας γενιές να ντρέπονται από τις επόμενες!

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη είναι ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί σε αρκετές χώρες τα τελευταία χρόνια. Οι λόγοι για αυτή την εξέλιξη είναι πολλοί και ποικίλοι, συνδυάζοντας οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς παράγοντες. Παρακάτω παρατίθενται ορισμένοι από τους κύριους λόγους που οι πολίτες της Ευρώπης στρέφονται προς τα ακροδεξιά κόμματα:

  1. Οικονομική Αβεβαιότητα και Ανισότητα:

    • Οι οικονομικές κρίσεις, η ύφεση και η αύξηση της ανεργίας έχουν οδηγήσει πολλούς πολίτες σε απόγνωση και ανασφάλεια. Η αίσθηση ότι οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα στρέφει πολλούς προς την ακροδεξιά, η οποία υπόσχεται γρήγορες και απλοϊκές λύσεις.

  2. Μεταναστευτικό Ζήτημα:

    • Η μαζική μετανάστευση και η προσφυγική κρίση έχουν προκαλέσει ανησυχία και φόβο σε πολλούς πολίτες. Τα ακροδεξιά κόμματα συχνά εκμεταλλεύονται αυτούς τους φόβους, προτείνοντας αυστηρές πολιτικές ελέγχου της μετανάστευσης και προστασίας των εθνικών συνόρων.

  3. Πολιτιστική και Εθνική Ταυτότητα:

    • Η παγκοσμιοποίηση και η πολυπολιτισμικότητα έχουν οδηγήσει σε ανησυχίες για την απώλεια της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Τα ακροδεξιά κόμματα επικαλούνται την προστασία των εθνικών αξιών και της παραδοσιακής κουλτούρας, προσελκύοντας εκείνους που αισθάνονται ότι οι παραδοσιακές τους ταυτότητες απειλούνται.

  4. Απογοήτευση με την Παραδοσιακή Πολιτική:

    • Η διαφθορά, η γραφειοκρατία και η αναποτελεσματικότητα των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων έχουν οδηγήσει πολλούς πολίτες να χάσουν την πίστη τους στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Η ακροδεξιά παρουσιάζεται ως μια εναλλακτική που αντιτίθεται στο κατεστημένο και υπόσχεται ριζικές αλλαγές.

  5. Αίσθηση Αποξένωσης:

    • Πολλοί πολίτες αισθάνονται αποξενωμένοι από την πολιτική και κοινωνική ελίτ και πιστεύουν ότι οι φωνές τους δεν ακούγονται. Τα ακροδεξιά κόμματα συχνά υποστηρίζουν ότι είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι του “λαού” ενάντια στις ελίτ.

  6. Αύξηση της Εγκληματικότητας και της Ανομίας:

    • Η αντίληψη ότι η εγκληματικότητα και η ανομία αυξάνονται, σε συνδυασμό με την ανικανότητα του κράτους να προστατεύσει τους πολίτες, οδηγεί σε μεγαλύτερη υποστήριξη της ακροδεξιάς, η οποία υπόσχεται σκληρότερες πολιτικές για την ασφάλεια.

  7. Ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης και των Κοινωνικών Δικτύων:

    • Τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των ακροδεξιών ιδεών. Η διασπορά της παραπληροφόρησης και η επιβεβαίωση προκαταλήψεων μέσω των κοινωνικών δικτύων ενισχύουν τις ακροδεξιές απόψεις.

  8. Ευρωπαϊκή Ένωση και Κυριαρχία:

    • Η αντίθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ανησυχίες για την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας λόγω των αποφάσεων των Βρυξελλών οδηγούν πολλούς να υποστηρίζουν κόμματα που υπόσχονται να αποκαταστήσουν την εθνική κυριαρχία.

  9. Δημογραφικές Αλλαγές:

    • Οι αλλαγές στη δημογραφική σύνθεση πολλών ευρωπαϊκών χωρών, με την αύξηση του αριθμού των μεταναστών, έχουν προκαλέσει φόβο για την αλλαγή της κοινωνικής δομής και της ταυτότητας.

  10. Εθνική Περηφάνια και Πατριωτισμός:

    • Τα ακροδεξιά κόμματα συχνά χρησιμοποιούν ρητορική που τονίζει την εθνική περηφάνια και τον πατριωτισμό, προσελκύοντας εκείνους που αισθάνονται ότι αυτές οι αξίες έχουν παραμεληθεί από τα παραδοσιακά κόμματα.

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση για την κατανόηση και την αντιμετώπισή του. Οι παραπάνω λόγοι δείχνουν ότι η στροφή προς την ακροδεξιά είναι αποτέλεσμα συνδυασμού οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων.

Ο Έλληνας μπροστά στο ρομπότ Sophia: Μία κωμωδία θλιμμένης πραγματικότητας Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Ο Έλληνας μπροστά στο ρομπότ Sophia: Μία κωμωδία θλιμμένης πραγματικότητας

Σαν σκηνή από κακή ελληνική κωμωδία εκτυλίχθηκε η επίσκεψη του ρομπότ Sophia στην Ελλάδα.

Αντί για ουσιαστικό διάλογο, για ερωτήματα που αγγίζουν την αιχμή της τεχνολογίας και της φιλοσοφίας, η Sophia βομβαρδίστηκε με ασήμαντες, ανόητες ερωτήσεις που αφορούσαν ζώδια, μουσακά, σουβλάκια, μαλάκες και σλόγκαν για την Χαλκιδική.

Μεγάλος πρωταγωνιστής σε αυτόν τον ξεπεσμό ο περιφερειάρχης ο επονομαζόμενος και ως Τζίτζι!

Αντί να αγγίξουμε τα όρια της τεχνητής νοημοσύνης, αφεθήκαμε σε ένα εθνικό καραγκιοζίδικο ρόλο, θυσιάζοντας την αξιοπρέπεια μας στο βωμό της φτηνής ψυχαγωγίας.

Ποιος ευθύνεται;

Τα ΜΜΕ που προώθησαν την εύκολη κριτική και το χιούμορ αντί για την ουσιαστική ενημέρωση;

Το κοινό που αρκείται σε ανούσια θεάματα, αδιαφορώντας για την πνευματική του καλλιέργεια;

Ή μήπως φταίει η γενικότερη πνευματική μας χρεοκοπία, η τάση προς την ευκολία και την επιφανειακότητα;

Ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη.

Ας αναλογιστούμε το μήνυμα που στείλαμε στον κόσμο.

Ο Έλληνας, ο λαός με την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό, ο λαός που γέννησε φιλοσόφους, επιστήμονες και καλλιτέχνες, ο λαός που κάποτε ονειρευόταν και πάλευε για δόξα και πρόοδο, κατέπεσε για ακόμα μία φορά στα μάτια του κόσμου ως ένας λαός γεμάτος κενά και ασήμαντα ενδιαφέροντα.

Ένας ρηχός και απαίδευτος λαός που ψηφίζει αυτούς που του αξίζουν και όχι αυτούς που αξίζουν.

Ας ελπίσουμε η άσχημη και ντροπιαστική αυτή εμπειρία να λειτουργήσει ως αφύπνιση.

Ας στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα πάνω, προς την γνώση, την πρόοδο, την ουσία.

Πρέπει να το κάνουμε για να μη ντρέπονται αύριο τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές.

Ας αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες μας και ας δείξουμε στον κόσμο ποιοι είμαστε πραγματικά.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

thecitysos.gr

Στην Ελλάδα ο πολιορκητικός κλοιός της κυβερνητικής προπαγάνδας μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ασκείτε στον λαό και εξυπηρετεί τους πλούσιους.Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Στην Ελλάδα ο πολιορκητικός κλοιός της κυβερνητικής προπαγάνδας μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ασκείτε στον λαό και εξυπηρετεί τους πλούσιους.

  • Κυβερνητική χρηματοδότηση ΜΜΕ: Η ελληνική κυβέρνηση διαθέτει πόρους για τη χρηματοδότηση ΜΜΕ, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει κίνητρα για τα ΜΜΕ να ευθυγραμμίζονται με τις κυβερνητικές θέσεις και να αποφεύγουν κριτικές φωνές.

  • Συγκέντρωση ιδιοκτησίας ΜΜΕ: Ο έλεγχος των ΜΜΕ από λίγους ιδιοκτήτες ή ομίλους μπορεί να περιορίσει την ποικιλία φωνών και απόψεων που εκφράζονται.

  • Πολιτική πίεση: Η κυβέρνηση μπορεί να ασκεί πίεση στα ΜΜΕ μέσω διάφορων μηχανισμών, όπως η απειλή άρσης αδειών ή η δίωξη δημοσιογράφων.

Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε ένα περιβάλλον όπου η κυβερνητική προπαγάνδα ασκεί επιρροή στα ΜΜΕ, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι πληροφορίες και ερμηνεύονται τα γεγονότα.

Η ύπαρξη κυβερνητικής προπαγάνδας στα ΜΜΕ αποτελεί ανησυχητικό φαινόμενο.

Η κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποπροσανατολίσει την προσοχή από τα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα που επηρεάζουν δυσανάλογα τον λαό.

 Η κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να επηρεάσει την πολιτική συμμετοχή του λαού, αποθαρρύνοντας την κριτική σκέψη και την ενεργή συμμετοχή(αποχή).

Είναι σημαντικό να διεξάγεται κριτική σκέψη και ανάλυση των πληροφοριών που λαμβάνουμε από τα ΜΜΕ, ανεξάρτητα από την πηγή τους.

Η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών πληροφορίας, η συμμετοχή σε δημόσιο διάλογο και η κριτική σκέψη είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση της κυβερνητικής προπαγάνδας και την προώθηση μίας ενημερωμένης και δημοκρατικής κοινωνίας.

Επιπλέον, η ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στα ΜΜΕ, η προώθηση της πολυφωνίας και η ενίσχυση της κριτικής σκέψης στους πολίτες αποτελούν σημαντικά βήματα για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Είναι ο φόβος ένα κίνητρο για να στραφεί ο άνθρωπος στις θρησκείες;

Η σχέση μεταξύ του φόβου και της θρησκείας είναι ένα πολύπλοκο θέμα που έχει απασχολήσει φιλοσόφους, θεολόγους και κοινωνιολόγους εδώ και αιώνες.

Από τη μία πλευρά, ο φόβος μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ισχυρό κίνητρο για να στραφεί ο άνθρωπος στη θρησκεία. Ο φόβος του θανάτου, του άγνωστου, της μοναξιάς ή του πόνου μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στην αναζήτηση παρηγοριάς και ασφάλειας σε μια θρησκευτική πίστη.

Παραδείγματα:

  • Η πίστη σε μια μεταθανάτια ζωή μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους ελπίδα και γαλήνη απέναντι στο φόβο του θανάτου.

  • Η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους μια αίσθηση ασφάλειας και προστασίας απέναντι στα άγνωστα και απρόβλεπτα της ζωής.

  • Η θρησκευτική κοινότητα μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους υποστήριξη και αίσθηση κοινότητας, μειώνοντας το φόβο της μοναξιάς.

Από την άλλη πλευρά, η θρησκεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για τον έλεγχο και την καταπίεση των ανθρώπων μέσω του φόβου. Ο φόβος της θεϊκής τιμωρίας, της κόλασης ή της αιώνιας καταδίκης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χειραγωγήσει τους ανθρώπους και να τους ωθήσει να συμμορφωθούν με θρησκευτικά δόγματα και κανόνες.

Παραδείγματα:

  • Η απειλή της κόλασης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποτρέψει τους ανθρώπους από το να αμφισβητήσουν θρησκευτικές διδασκαλίες ή να αμαρτήσουν.

  • Ο φόβος του διαβολισμού ή της αιώνιας καταδίκης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απομονώσει και να στιγματίσει όσους δεν συμμορφώνονται με θρησκευτικές νόρμες.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η σχέση μεταξύ φόβου και θρησκείας δεν είναι πάντα απλή ή άμεση. Ο φόβος μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για να στραφεί ο άνθρωπος στη θρησκεία, αλλά μπορεί επίσης να αποτελέσει εμπόδιο στην πνευματική ανάπτυξη και στην ειλικρινή αναζήτηση της θρησκευτικής αλήθειας.

Συνολικά, η σχέση μεταξύ φόβου και θρησκείας είναι ένα πολυσύνθετο ζήτημα με πολλές διαστάσεις.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΜΕΝΑ… ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ…

Το δύσκολο δεν είναι να λιντσάρεις, να βρίσεις, να γίνεις όχλος.

Το δύσκολο είναι να απαιτείς να αποδοθούν ευθύνες σε όσους δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε, τον γιατρό, τον ιατροδικαστή, τον αστυνομικό.

Να ζητάς να υπάρχει κοινωνική μέριμνα και μια κοινωνία έτοιμη να βοηθήσει όπου χρειάζεται.

Το δύσκολο είναι να είσαι υπεύθυνος.

Ο ανθρωποφάγος δεν θέλει να τιμωρήσει το έγκλημα ούτε να εμποδίσει την επανάληψή του.

Θέλει να καλύψει τον εαυτό του για την απάθεια που τον διακρίνει σε όλα και γι αυτό τον βάζει σε ρόλο τιμωρού και στιγμιαίου ενδιαφέροντος.

Ο αιμοβόρος θεατής-τιμωρός των εγκλημάτων αποκτά ρόλο και σπουδαιότητα με ημερομηνία λήξης , για να εξαφανιστεί λίγο μετά στον ωχαδερφισμό και στο “τι με νοιάζει εμένα”…

Ταυτισμένος με το δικό του καθημερινό έγκλημα

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ