«τούβλα» φτιαγμένα από αφρολέξ…για διάβαση πεζών

Στο Βανκούβερ του Καναδά, μια δημιουργική πρωτοβουλία από την Vision Zero Vancouver για την ασφάλεια των πεζών χρησιμοποιεί «τούβλα» φτιαγμένα από αφρολέξ στις διαβάσεις πεζών για να τραβήξει την προσοχή των οδηγών με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας των πεζών ενώ περνούν τον δρόμο σε πολυσύχναστες περιοχές με πολύ κίνηση. Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση εκμεταλλεύεται τον φόβο των οδηγών προς τις πιθανές ζημιές στο όχημα τους, αποδεικνύοντας εκπληκτικά αποτελεσματική στην εξασφάλιση ότι οι πεζοί είναι ορατοί και έχουν προτεραιότητα.

Αναδημοσίευση από Ελένη Χριστοφορίδου

Δείτε το βίντεο

@aboutherevideos

Vision Zero Vancouver is excited to announce a pilot program to enhance pedestrian safety: bricks! #urbanism #urbanplanning #visionzero #pedestrian #vancouver

♬ original sound – About Here

Μια Οδύσσεια Αγάπης / ΑΜΕΑ /Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Σε μια κοινωνία που μετρά την επιτυχία με αριθμούς και πρότυπα, εκείνες στέκονται ακλόνητες, κρατώντας στα χέρια τους ένα διαφορετικό όνειρο. Οι μητέρες των παιδιών με αναπηρία, ήρωες της καθημερινότητας, που αγωνίζονται σ’ έναν αθέατο πόλεμο. Έναν πόλεμο ενάντια στα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις και τις ανέσεις που η κοινωνία επιβάλλει.

Η διαδρομή τους είναι σπαρακτική. Κάθε βήμα τους είναι μια μάχη. Η χαρά της γέννησης αντικαθίσταται από την αγωνία για το μέλλον. Η αγκαλιά που ταΐζει με αγάπη γίνεται ασπίδα προστασίας από έναν κόσμο που δεν είναι πάντα έτοιμος να τα δεχτεί. Κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση, κάθε νύχτα μια μάχη με τους φόβους για το αύριο.

Η συναισθηματική εξάντληση είναι ο πιστός τους σύντροφος. Η χαρά ανακατεύεται με τον πόνο, η ελπίδα με την απελπισία. Κάθε επιτυχία του παιδιού τους είναι μια νίκη, κάθε δυσκολία μια πληγή που αργεί να κλείσει. Η σωματική κούραση είναι δεδομένη. Οι ατελείωτες ώρες φροντίδας, οι συνεχείς επισκέψεις στους γιατρούς, οι αγώνες για την εξασφάλιση των απαραίτητων βοηθημάτων, τους εξαντλούν σωματικά και ψυχικά.

Και όμως, μέσα σ’ όλη αυτή τη δίνη, αναδύεται μια δύναμη ανεξήγητη. Μια αγάπη τόσο μεγάλη που ξεπερνά κάθε όριο. Μια αγάπη που τις κάνει να αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους, για μια κοινωνία πιο συμπεριληπτική και δίκαιη.

Η κραυγή τους είναι αγωνιώδης. Ζητούν υποστήριξη από το κράτος, ζητούν δομές που θα επιτρέψουν στα παιδιά τους να αναπτυχθούν και να ενταχθούν στην κοινωνία. Ζητούν μια παιδεία που να καλλιεργεί την αλληλεγγύη και την αποδοχή της διαφορετικότητας.

Και τότε, μέσα από τις σκοτεινές νύχτες, μια αχτίδα φωτός αρχίζει να διαγράφεται. Η κοινωνία αλλάζει, οι αντιλήψεις εξελίσσονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανοίγουν τις καρδιές και τα μυαλά τους. Οι μητέρες αυτές, με την ακούραστη προσπάθειά τους, συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτή την αλλαγή.

Ο επίλογος αυτής της ιστορίας δεν είναι γραμμένος ακόμα. Είναι μια ιστορία που συνεχίζεται, μια ιστορία που χτίζεται με αγώνα, υπομονή και αισιοδοξία. Είναι μια ιστορία που μας διδάσκει ότι η αγάπη είναι η πιο δυνατή δύναμη του κόσμου και ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, η ελπίδα μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.

Γιατί αυτές οι μητέρες είναι οι ήρωες της εποχής μας. Είναι οι φωνές που αγωνίζονται για ένα κόσμο πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο. Και η φωνή τους, όσο δυνατά κι αν προσπαθούν να την σιγήσουν, θα συνεχίσει να ακούγεται, να εμπνέει και να αλλάζει τον κόσμο.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

Αλκοολικοί Ανώνυμοι: Μια Ανοιχτή Συζήτηση / Ρεπορτάζ Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Αλκοολικοί Ανώνυμοι: Μια Ανοιχτή Συζήτηση

Φίλες και φίλοι, έχω τη χαρά και την τιμή να βρίσκομαι στον χώρο των ανωνύμων αλκοολικών στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Μαζί μας είναι ο Βαγγέλης. Γεια σου Βαγγέλη!

-Γεια σας, είμαι ο Βαγγέλης και είμαι αλκοολικός.

Ποιος μπορεί να έρθει;

Οποιοσδήποτε θεωρεί ότι έχει πρόβλημα με το αλκοόλ μπορεί να έρθει. Έχουμε καθημερινές συναντήσεις κάθε απόγευμα στις 8 μέχρι τις 9 και μισή. Μπορεί να ανοίξει την πόρτα και να μπει μέσα με το μικρό του όνομα ή να δηλώσει ότι έχει πρόβλημα με το αλκοόλ. Είναι ευπρόσδεκτος.

Εκτός από τους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα με το αλκοόλ, μπορεί κάποιος άλλος να έρθει να παρακολουθήσει μια συνάντηση από ενδιαφέρον και μόνο;

Ναι, έχουμε ανοιχτές συναντήσεις κάθε Τετάρτη, όπου οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να παρακολουθήσει.

Προϋποθέσεις για συμμετοχή

Δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος. Η μοναδική προϋπόθεση είναι η επιθυμία να θέλει να σταματήσει να πίνει. Δεν έχουμε εγγραφές ή συνδρομές. Όποιος δηλώνει ότι έχει πρόβλημα, θεωρείται μέλος από τη στιγμή που το αναφέρει.

Τι είναι οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι;

Οι Αλκοόλικοί Ανώνυμοι είναι μια αδελφότητα από άνδρες και γυναίκες που μοιράζονται την εμπειρία τους, τη δύναμή τους και την ελπίδα τους ώστε να λύσουν το κοινό τους πρόβλημα που είναι ο αλκοολισμός. Με αυτό ασχολούμαστε και με τίποτα άλλο.

Ο κύριος σκοπός της ομάδας και των μελών είναι να παραμείνουμε νηφάλιοι και να βοηθήσουμε και άλλους που θέλουν να πετύχουν τη νηφαλιότητα.

Η Δυσκολία στην Ανάκαμψη

Συνήθως, κάποιος που υποφέρει από το πρόβλημα του αλκοολισμού υποφέρει μόνος του και δεν γνωρίζει ότι είναι αρρώστια. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να ξεφύγει από το πρόβλημα μόνος του. Η εμπειρία δείχνει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσει κάποιος μόνος του.

Ο αλκοολισμός είναι μια προοδευτική αρρώστια που μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο. Είναι ένας συνδυασμός σωματικού εθισμού και διανοητικού εθισμού που οδηγεί στο να μην μπορεί κάποιος να σταματήσει να πίνει.

Η Απόφαση να Σταματήσεις

Μόνο εσύ ο ίδιος μπορείς να καταλάβεις αν είσαι αλκοολικός. Είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρεις εσύ ο ίδιος. Αν νομίζεις ότι έχεις έλεγχο πάνω στο αλκοόλ, δοκίμασε να μην πιεις για κάποιες μέρες ή να πας σε ένα γλέντι και να πεις ότι αυτή την ημέρα δεν θα πιεις. Η προσωπική απόφαση ότι είμαι αλκοολικός είναι η μισή μάχη που πρέπει να κερδηθεί.

Η Εμπειρία στο ΑΑ

Η εμπειρία μας δείχνει ότι όσοι ήρθαν με πίεση από άλλους δεν έμειναν σχεδόν καθόλου. Αυτοί που έμειναν και έκαναν δουλειά είναι αυτοί που αποφάσισαν ότι έχουν πρόβλημα με το αλκοόλ.

-Αν έρθεις σε ένα ΑΑ και πάρεις μέρος σε μερικές συναντήσεις, δεν θα σου απαγορεύσει κάποιος να ξαναπιείς. Το τι θα κάνεις είναι δικός σου λογαριασμός.

Η Ανωνυμία

Είναι πολύ σημαντικό στην ομάδα μας ότι ό,τι λέγεται εδώ, μένει εδώ. Αν δεις κάποιον γνωστό σου, να ξέρεις ότι και αυτός έχει έρθει για τον ίδιο λόγο.

Ποιοι Έρχονται στο ΑΑ;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων που έρχονται. Έρχονται άνδρες και γυναίκες από όλα τα κοινωνικά και μορφωτικά επίπεδα. Έχω συναντήσει γιατρούς και καθηγητές Πανεπιστημίου καθώς και ανθρώπους που έχουν πιάσει πάτο.

Για Κάποιον που Διστάζει

Για κάποιον που ντρέπεται να έρθει, μπορεί να πάρει τηλέφωνο να μιλήσει με κάποιον από την ομάδα για να λύσει απορίες. Συνιστώ σε κάποιον που ντρέπεται να παρακολουθήσει μια ανοιχτή συγκέντρωση χωρίς να δηλώσει ότι είναι για τον εαυτό του.

Συμπέρασμα

Το ΑΑ μπορεί να δουλέψει για οποιονδήποτε θέλει να κάνει κάτι με το πρόβλημά του σχετικά με το αλκοόλ. Η εμπειρία δείχνει ότι όποιος πραγματικά θέλει να σταματήσει να πίνει δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική του κατάσταση ή την κοινωνική του προέλευση. Αρκεί να έχει αποφασίσει ότι θέλει να σταματήσει να πίνει και να κάνει κάτι για αυτό.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

Μαρίνα Αμπράμοβιτς.

Μαρίνα Αμπράμοβιτς.

Το 1974 μπαίνει στο Studio Morra στη Νάπολη.

Τοποθετεί στο κέντρο της σκηνής ένας μεγάλο τραπέζι και πάνω σε αυτό αφήνει 72 αντικείμενα.
Μπροστά από το τραπέζι υπάρχει μια επιγραφή που λέει πως οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν όπως εκείνοι θέλουν πάνω στο κορμί της επί έξι ολόκληρες ώρες.
Η ίδια στέκεται μερικά βήματα πιο πίσω, εντελώς ακίνητη και με το βλέμμα κολλημένο στο άπειρο.

Μεταξύ άλλων ένα σφυρί, ένα τσεκούρι, ένα ψαλίδι, ένα μαχαίρι, ένα κουδούνι, ένα φτερό, ένα πιρούνι, ένας καθρέφτης, ένα άρωμα, ένα καπέλο, ένα τριαντάφυλλο, ένα αρνίσιο κόκαλο, ένα σάλι, ζάχαρη, μέλι, κραγιόν, καρφίτσες, βελόνες, μια εφημερίδα και μια φωτογραφική μηχανή .

Πάνω στο τραπέζι υπήρχε ακόμα ένα πιστόλι και δίπλα του μια σφαίρα!

Στην αρχή το κοινό της συμπεριφέρεται φιλικά και με ευγένεια.
Της δίνει ρόλους, την αγκαλιάζει, την φιλάει, την χαϊδεύει, προσπαθεί να την κάνει να γελάσει. Την βάζει να κάτσει ή να ξαπλώσει.
Όσο περνάει η ώρα, ωστόσο, και με δεδομένο πως η Αμπράμοβιτς δεν αντιδρά σε οτιδήποτε και αν της κάνουν, τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν.

Το κοινό αντιδρούσε πιο επιθετικά.

Μετά η κατάσταση αγρίεψε. Της έσκισαν τα ρούχα. Την χλεύασαν. Την παρενόχλησαν σεξουαλικά. Κάποιος της κάρφωσε το μαχαίρι κοντά στο καβάλο ενώ ένας άλλος την χαράκωσε το λαιμό και ρούφηξε το αίμα της.

Τα πράγματα έδειχναν να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο όταν κάποιος από το κοινό πήρε το όπλο, έβαλε μέσα την σφαίρα και στη συνέχεια έβαλε την Αμπράμοβιτς να το κρατήσει και να το στρέψει στο λαιμό της.

Μετά από έξι ώρες η Αμπράμοβιτς άρχισε να κινείται και να περπατά ανάμεσα στον κόσμο.

Πολλοί έφυγαν. Όσοι έμειναν έστρεφαν το βλέμμα τους με αποστροφή προς άλλη κατεύθυνση. Κανείς δεν μπορούσε να δει αυτό που ο ίδιος λίγο νωρίτερα είχε δημιουργήσει.

Το πείραμα πέτυχε …

Η ίδια είπε “είναι φοβερό, πόσο βίαιοι γίνονται οι άνθρωποι σε ανθρώπους που δεν προβάλλουν καμία αντίσταση και πόσο εύκολα μπορεί ένας φυσιολογικός άνθρωπος να δεχτεί βία από κάποιον που θεωρεί εντελώς φυσιολογικό. …

Καμία προσπάθεια εκφοβισμού των εργαζόμενων στην οινοποιία Τσάνταλη δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή.

Καμία προσπάθεια εκφοβισμού των εργαζόμενων στην οινοποιία Τσάνταλη δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή.

Κοινοβουλευτική ερώτηση προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κατέθεσε η Κυριακή Μάλαμα, μετά από την απαράδεκτη προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζόμενων στην οινοποιία Τσάνταλη στη Χαλκιδική, για να μην διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους. Την ερώτηση συνυπογράφει ο Τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Γεώργιος Γαβρήλος. Όπως επισημαίνεται στην ερώτηση, δεκάδες εργαζόμενοι στην οινοποιία Τσάνταλη στη Χαλκιδική βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από τον Οκτώβριο του 2023. Η επίσχεση εργασίας αφορά στην οφειλή δεδουλευμένων πολλών μηνών.

Η διοίκηση της υπό χρεωκοπία εταιρίας απέστειλε πριν από μερικές ημέρες απειλητικό εξώδικο στους εργαζόμενους που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, με το οποίο η εταιρεία προσπαθεί να τους καταλογίσει την ευθύνη της διαχειριστικής αποτυχίας της, την ώρα που χρωστά ιλιγγιώδη ποσά σε τράπεζες και προμηθευτές, επιχειρώντας να αποδώσει το αδιέξοδο στην επίσχεση των εργαζόμενων. Επισυνάπτει μάλιστα στο εξώδικο κι ένα έντυπο οικειοθελούς αποχώρησης, το οποίο τους ζητά να υπογράψουν και να παραιτηθούν από τα δεδουλευμένα τους.

Επειδή είναι απαράδεκτο να δημιουργείται μια κατάσταση τρομοκράτησης απέναντι στους εργαζόμενους της εταιρίας Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε. – Αμπελουργία – Οινοποιία – Αποσταγματοποιία, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία καλούν την Υπουργό Εργασίας να διασφαλίσει την τήρηση της εργασιακής νομοθεσίας και να καταβληθούν άμεσα τα οφειλόμενα στους εργαζόμενους της εταιρείας Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε. – Αμπελουργία – Οινοποιία – Αποσταγματοποιία.

Το Νερό: Ο Πυλώνας της Ζωής / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Το Νερό: Ο Πυλώνας της Ζωής

Το νερό είναι η ίδια η ζωή. Καθημερινά, εξαρτόμαστε από αυτό το πολύτιμο αγαθό για να επιβιώσουμε, να καλλιεργήσουμε τρόφιμα, να παράγουμε ενέργεια και να διατηρήσουμε το περιβάλλον μας υγιές. Ωστόσο, η υπερβολική χρήση και η αλόγιστη σπατάλη του μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές ελλείψεις, επιδεινώνοντας την κλιματική κρίση και απειλώντας την ύπαρξή μας.

Η Σημασία της Μείωσης της Σπατάλης

Η εξοικονόμηση νερού είναι κρίσιμη. Οι απλές καθημερινές συνήθειες, όπως το να κλείνουμε τη βρύση όταν δεν τη χρησιμοποιούμε ή να επιδιορθώνουμε τις διαρροές, μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά. Επίσης, η χρήση τεχνολογιών εξοικονόμησης νερού και η υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών στη γεωργία και τη βιομηχανία είναι απαραίτητες για να διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε αρκετό νερό για τις μελλοντικές γενιές.

Οι Μελλοντικοί Πόλεμοι για το Νερό

Στο μέλλον, οι πόλεμοι μπορεί να μην γίνονται ούτε για το πετρέλαιο ούτε για εδάφη, αλλά για το νερό. Η αξία του νερού φαίνεται πραγματικά μόνο όταν λείπει. Η έλλειψη νερού μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές εντάσεις, πολιτικές συγκρούσεις και οικονομική αστάθεια. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.

Κάλεσμα για Δράση

Όλοι μπορούμε να συμβάλουμε στη μείωση της σπατάλης του νερού. Είναι ευθύνη μας να διαφυλάξουμε αυτό το πολύτιμο αγαθό για εμάς και τις μελλοντικές γενιές. Με την υιοθέτηση απλών πρακτικών εξοικονόμησης και την ευαισθητοποίηση του κοινού, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Είναι ώρα να δράσουμε τώρα. Το νερό είναι ζωή. Ας το προστατεύσουμε με κάθε δυνατό τρόπο.

Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (λέει)…/ Γράφει ο Γρηγόρης Ζαγόρας

Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (λέει).

Κάθε χρόνο το ανεβάζω.
Ελάτε να σας πάω μια βόλτα…

“Ξεκίνησα να πίνω γιατί ήμουν θαρραλέος και έξυπνος και δεν μπορούσα να σταματήσω γιατί ήμουν δειλός και ανόητος.”

Ας αρχίσουμε με αλήθειες.
Δεν φταίνε οι κακές παρέες, δεν φταίει η κοινωνία, η οικογένεια κτλ.
Είναι καθαρά προσωπική επιλογή η χρήση.
ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ !!!
Σε μια οικογένεια μπορεί να μεγαλώσουν αδέρφια που ο ένας να επιλέξει την χρήση και ο άλλος όχι.
Ο χρήστης χορεύει με τον διάολο και πίνει με τον χάρο.

Οι μέρες του είναι αγωνία (πως θα βρει να κάνει χρήση) και οι νύκτες του υπομονή να ξημερώσει..

Κάθε “τρύπημα” είναι μια πρεμιέρα…

Μια πρεμιέρα που δεν θα πατήσει θεατής.

Ψέμα ,παρανομία ,πόνος.
Και ξυπνά μια μέρα και λέει δεν είμαι αυτός ρε πουστη !!!!!

Ξεκινά η απεξάρτηση.

Εκεί δεν θέλει παζάρια και εκπτώσεις.

Εκεί έχει ζόρια.

Εκεί πρέπει να βρεις το γιατί,

να είσαι γυμνός απέναντι σε σένα,

να πετάξεις από μέσα σου ότι σου μυρίζει.

Να πεις τα πάντα, όχι τις παρανομίες και τα “ριξίματα” αλλά αυτά που νιώθεις και ποτέ δεν τόλμησες να πεις.
ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ !!
ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ !!!

Και έρχεται η επανένταξη και βλέπεις ότι οι “καθαροί” είναι περισσότερο “βρώμικοι” από εσένα.

Και ψάχνεις να σταθείς με μόνο όπλο να λες αυτό που νιώθεις και κάποιους φίλους.

Έχεις και το ισόβιο στίγμα.

Και η μάχη είναι πως θα σταθείς εσύ απέναντι σε αυτό.

Αν θες να σκύψεις ή να κοιτάς στα μάτια ισότιμα.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ !!!!!
ΕΠΙΛΟΓΕΣ !!!!!
Το χρήστη μην τον λυπάσαι, γιατί ότι λυπάσαι μπορεί να σε εκμεταλλευτεί, μπορεί να σε χειριστεί.

Τον πρώην χρήστη μην του λες μπράβο γιατί έκανε το αυτονόητο.

Τον πρώην χρήστη κοίτα μες στα μάτια και πες του

” Έχεις Αλλάξει!!”

Αυτό είναι αρκετό.

Δεν τις καταλαβαίνω τις παγκόσμιες μέρες.

Τις άλλες;;;

Νομίζω ότι με υποβαθμίζουν σαν άνθρωπο.

Πιστέψτε με υπάρχουν πολλοί ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ” που θέλουν απεξάρτηση….

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και χαμογελάει

Γιατί χασμουριόμαστε;

Το χασμουρητό είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που παρατηρείται σε ανθρώπους και πολλά άλλα ζώα. Είναι μια σύνθετη πράξη που περιλαμβάνει την βαθιά εισπνοή του αέρα μέσω του στόματος, την εκτεταμένη διάταση των γνάθων και τη συχνά επακόλουθη εκπνοή. Παρά τη συχνότητα με την οποία συμβαίνει, το χασμουρητό εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο ερευνητικού ενδιαφέροντος καθώς οι ακριβείς αιτίες και λειτουργίες του δεν είναι πλήρως κατανοητές.

Αιτίες Χασμουρητού

Οι επιστήμονες έχουν προτείνει διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν γιατί χασμουριόμαστε:

  1. Φυσιολογική Ανάγκη για Οξυγόνο: Μία από τις παλαιότερες θεωρίες υποστηρίζει ότι χασμουριόμαστε όταν τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα μας είναι χαμηλά και χρειάζεται να αυξήσουμε την πρόσληψη οξυγόνου και να αποβάλλουμε διοξείδιο του άνθρακα.
  2. Ρύθμιση Θερμοκρασίας Εγκεφάλου: Μια πιο πρόσφατη θεωρία προτείνει ότι το χασμουρητό βοηθά στην ψύξη του εγκεφάλου. Όταν ο εγκέφαλος υπερθερμαίνεται, το χασμουρητό μπορεί να συμβάλει στη μείωση της θερμοκρασίας του και στην αποκατάσταση της βέλτιστης λειτουργίας του.
  3. Φυσιολογική Εγρήγορση: Το χασμουρητό μπορεί επίσης να λειτουργεί ως μηχανισμός για να κρατήσει το άτομο σε εγρήγορση. Αυτό εξηγεί γιατί συχνά χασμουριόμαστε όταν είμαστε κουρασμένοι ή βαριεστημένοι.
  4. Κοινωνική Συμπεριφορά: Μια άλλη ενδιαφέρουσα θεωρία είναι ότι το χασμουρητό μπορεί να έχει εξελιχθεί ως μορφή κοινωνικής επικοινωνίας. Παρατηρείται ότι το χασμουρητό είναι “μεταδοτικό”, και η θέα ή ακόμα και η σκέψη του χασμουρητού μπορεί να προκαλέσει χασμουρητό σε άλλους. Αυτό μπορεί να έχει αναπτύξει έναν κοινωνικό ρόλο στην ενίσχυση του συναισθηματικού συντονισμού μεταξύ των ατόμων.

Χασμουρητό και Υγεία

Το χασμουρητό είναι συνήθως αβλαβές και αποτελεί φυσιολογικό κομμάτι της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ωστόσο, μπορεί να συνδεθεί και με ορισμένες ιατρικές καταστάσεις:

  • Ναρκοληψία: Οι άνθρωποι με ναρκοληψία μπορεί να χασμουριούνται υπερβολικά λόγω της υπερβολικής υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
  • Αγχώδεις Διαταραχές: Το χασμουρητό μπορεί να είναι πιο συχνό σε άτομα με αγχώδεις διαταραχές, πιθανώς λόγω της αυξημένης αναπνοής που σχετίζεται με το άγχος.
  • Καταστάσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος: Ορισμένες νευρολογικές διαταραχές και βλάβες στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσουν υπερβολικό χασμουρητό.

Συμπέρασμα

Το χασμουρητό παραμένει ένα ενδιαφέρον και συχνά μυστηριώδες φαινόμενο, με ποικίλες θεωρίες να προσπαθούν να εξηγήσουν τις αιτίες και τις λειτουργίες του. Ενώ η ανάγκη για οξυγόνο και η ρύθμιση της θερμοκρασίας του εγκεφάλου είναι δημοφιλείς φυσιολογικές εξηγήσεις, η μεταδοτικότητα του χασμουρητού δείχνει επίσης προς μια κοινωνική και εξελικτική διάσταση. Παρά τις ποικίλες θεωρίες, το χασμουρητό αποτελεί ένα βασικό και σχεδόν καθολικό χαρακτηριστικό των ζώων και των ανθρώπων, που προσφέρει ενδιαφέροντα θέματα για την επιστημονική έρευνα.

Αγαπημένοι μου γονείς…το γράμμα που το παιδί σας στην εφηβεία δεν μπορεί να σας γράψει…

Αγαπημένοι μου γονείς,

Αυτό είναι το γράμμα που θα ήθελα να μπορούσα να σας γράψω.
Ο καυγάς μεταξύ μας αυτή τη στιγμή. Τον χρειάζομαι αυτόν τον καυγά. Και δεν μπορώ σου το πω επειδή δεν έχω τις λέξεις για να το πω, αλλά και επειδή δεν θα είχε νόημα, τέλος πάντων. Αλλά τον χρειάζομαι αυτόν τον καυγά. Πολύ. Το έχω ανάγκη να σε μισώ αυτή τη στιγμή, και το έχω ανάγκη εσύ να επιζήσεις από αυτό. Το έχω ανάγκη να επιζήσεις από το μίσος μου για σένα κι από το μίσος σου για μένα. Τον έχω ανάγκη αυτόν τον καυγά ακόμα και αν τους μισώ τους καυγάδες. Δεν έχει σημασία το γιατί καυγαδίζουμε: τα μαθήματα στο σχολείο, την ακαταστασία στο δωμάτιό μου, τα άπλυτα, τις ώρες που λείπω απ’ το σπίτι, που είμαι μέσα στο σπίτι, που έχω κακές παρέες, που δεν έχω φίλους, που έχω μια σχέση. Δεν έχει σημασία. Το έχω ανάγκη να σου κάνω καυγά γι’ αυτό, και το έχω ανάγκη εσύ να με αντιμετωπίσεις.
Το έχω ανάγκη απελπισμένα να κρατήσεις την άλλη άκρη του σκοινιού. Να κρατάς γερά ενώ εγώ παλεύω απ’ την άλλη άκρη – όσο παλεύω για να βρω τα κρατήματα μέσα σ’ αυτόν τον καινούριο κόσμο στον οποίο καταλαβαίνω ότι μπαίνω. Πιο πριν τον ήξερα τον εαυτό μου, ήξερα ποιοι είστε, ποιοι είμαστε. Αλλά τώρα όχι. Τώρα χρειάζεται να καταλάβω μέχρι που φτάνει ο εαυτός μου, και μερικές φορές μπορώ να βρω τις άκρες μου μόνο όταν το παρατραβάω μαζί σας. Όταν φτάνω στα άκρα για το κάθετι. Τότε νοιώθω ότι υπάρχω για μια στιγμή, κι ότι μπορώ να ανασάνω. Το ξέρω ότι θέλεις πίσω εκείνο το γλυκό παιδί που ήμουν παλιά. Το ξέρω επειδή κι εγώ νοσταλγώ εκείνο το παιδί να γυρίσει πίσω, και ένα κομμάτι απ’ αυτή τη νοσταλγία είναι που με πονάει τόσο αυτήν τη στιγμή.
Τον έχω ανάγκη αυτόν τον καυγά και το έχω ανάγκη να δω ότι ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα ή υπερβολικά είναι τα συναισθήματά μου δεν πρόκειται να σε καταστρέψουν και δεν πρόκειται να με καταστρέψουν. Το έχω ανάγκη να με αγαπάς ακόμα και στις χειρότερές μου στιγμές, ακόμα κι όταν μοιάζει σαν να μην σ’ αγαπάω. Το έχω ανάγκη να αγαπάς τον εαυτό σου κι εμένα για λογαριασμό και των δυο μας αυτή τη στιγμή. Το καταλαβαίνω ότι είναι χάλια να μη σε χωνεύουν και να λένε ότι είσαι κακός. Έτσι αισθάνομαι κι εγώ μέσα μου, αλλά το έχω ανάγκη να το αντέξεις. Και να έχεις δίπλα σου και άλλους μεγάλους για να σε στηρίζουν. Επειδή εγώ δεν μπορώ τώρα να σε στηρίζω. Άμα θες να μαζέψεις όλους τους φίλους σου μαζί και να κάνετε μια “γιορτή του δικτύου στήριξης για την επιβίωση από τις εκρήξεις εφήβων” από μένα είναι εντάξει. Ή το να μιλάτε πίσω από την πλάτη μου, δεν με νοιάζει. Μόνο μην με αφήσεις. Μην τον αφήσεις αυτόν καυγά. Το έχω ανάγκη.
Αυτός ο καυγάς θα μου μάθει ότι το σκοτάδι μέσα μου δεν είναι πιο πολύ απ’ το φως μέσα μου. Αυτός ο καυγάς θα μου μάθει ότι τα άσχημα συναισθήματα δεν σημαίνουν ότι μια σχέση τελειώνει. Αυτός ο καυγάς θα μου μάθει πώς ν’ ακούω τον εαυτό μου, ακόμα κι αν αυτό μπορεί να απογοητεύσει τον άλλον.
Και αυτός ο συγκεκριμένος καυγάς θα φτάσει στο τέλος του. Όπως η καταιγίδα, θα σκορπίσει. Και θα τον ξεχάσω και θα τον ξεχάσεις. Και μετά θα έρθει ξανά. Και θα το έχω ανάγκη να κρατήσεις το σκοινί ξανά. Θα το έχω ανάγκη αυτό ξανά και ξανά για χρόνια.
Το ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα ευχάριστο σ’ αυτήν τη δουλειά για σένα. Το ξέρω ότι είναι πολύ πιθανόν να μην σ’ ευχαριστήσω ποτέ, ούτε καν να σου αναγνωρίσω την προσπάθεια. Αντίθετα, μάλλον θα σου ασκώ κριτική συνέχεια για ό,τι κάνεις. Θα φαίνεται σαν να μην καταφέρνεις τίποτα καλά. Όμως, βασίζομαι ολοκληρωτικά στην ικανότητά σου να επιμένεις σ’ αυτόν τον καυγά. Ανεξάρτητα από το πόσο γκρινιάζω. Ανεξάρτητα από το πόσο σου κρατάω μούτρα. Ανεξάρτητα από το πόσο σωπαίνω.
Σε παρακαλώ, κράτα την άλλη άκρη του σκοινιού. Και να ξέρεις ότι κάνεις την πιο σημαντική δουλειά που θα μπορούσε να κάνει κανείς για μένα αυτή τη στιγμή.
Με αγάπη, Ένα Παιδί στην Εφηβεία
© 2016 Gretchen L. Schmelzer, PhD

μετάφραση Δημήτρης Φιλοκώστας

Θεσσαλονίκη: Συγκλονίζει 44χρονη που δέχτηκε επίθεση από σκυλιά(φωτογραφία)

Θεσσαλονίκη: Συγκλονίζει 44χρονη που δέχτηκε επίθεση από σκυλιά

Εξιτήριο από το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλευόταν, πήρε η 44χρονη που δέχθηκε επίθεση από μία αγέλη αδέσποτων σκύλων στο Φίλυρο της Θεσσαλονίκης.

Η ίδια είναι ακόμα σοκαρισμένη, λέγοντας στην ΕΡΤ πως δεν μπορεί να ξεχάσει τα όσα της συνέβησαν.

“Μου επιτέθηκαν τουλάχιστον δέκα μεγαλόσωμα σκυλιά. Έκρυψα το πρόσωπό μου και έπεσα μπρούμυτα για να προστατευτώ. Ήταν σαν να ήμουν η τροφή τους”, ανέφερε συγκλονισμένη.

Την 44χρονη γλίτωσαν θαμώνες του καταστήματος που διατηρεί, αφού τα σκυλιά της επιτέθηκαν, την ώρα που πότιζε τα λουλούδια. Αν και γλίτωσε αυτή την φορά, φοβάται για τη ζωή της αλλά και για την επιχείρησή της, αφού τα σκυλιά κάθε μέρα βρίσκονται στην περιοχή.

Συγκλονίζει 44χρονη που δέχτηκε επίθεση από σκυλιά στη Θεσσαλονίκη: “Ήταν σαν να ήμουν η τροφή τους”