Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης”

Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” με επικεφαλής τον Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλο, καταψήφισε το θέμα της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης που συζητήθηκε στη Μητροπολιτική Επιτροπή Θεσσαλονίκης, μετά από εισήγηση της διοίκησης της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, με ένα σκεπτικό που αναπτύσσεται σε ιδιαίτερο σημείωμα που κατέθεσε και που εστιάζει σε 10 σημεία:

  • Το Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας, στο οποίο εντάσσεται η Αντιπλημμυρική Θωράκιση της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων, είναι αυτό που συντάχθηκε το 2018 και αναθεωρήθηκε το 2020.

 

  • Η αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας του 2024, η οποία ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε λίγο καιρό πριν, δεν έχει ληφθεί καθόλου υπόψη στο παρόν έργο της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που προβλέπονται στην παρούσα μελέτη, τα οποία θα αρχίσουν να κατασκευάζονται κατά τον επόμενο χρόνο, θα στηρίζονται στα υδρολογικά δεδομένα, όσον αφορά στην εκτίμηση των πλημμυρικών κινδύνων, της προηγούμενης δεκαετίας.

 

Αυτή η υστέρηση είναι σοβαρή και εγκυμονεί κινδύνους, αν ληφθεί υπόψη η διαπίστωση του νέου Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024.

Σύμφωνα με την οποία, για το σύνολο του Υδατικού Διαμερίσματος 10, παρουσιάζεται ένας υποδιπλασιασμός των περιόδων επαναφοράς των έντονων φαινομένων βροχόπτωσης.

Αυτό υποδηλώνει ότι στο μέλλον οι εντάσεις βροχής που αφορούν δεδομένη περίοδο επαναφοράς, π.χ. 50 ετών, θα αυξηθούν σημαντικά. Που σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον, αν διατηρηθεί η ίδια περίοδος επαναφοράς στους σχεδιασμούς, η συχνότητα εμφάνισης πλημμυρικών φαινομένων θα αυξηθεί. Για να διασφαλιστεί, συνεπώς, το ίδιο επίπεδο ασφάλειας απέναντι στον πλημμυρικό κίνδυνο σε σχέση με τα μέχρι τώρα δεδομένα, οι περίοδοι επαναφοράς βάσει των οποίων υπολογίζονται τα πλημμυρικά φαινόμενα θα πρέπει στο εξής σχεδόν να διπλασιαστούν. Τα 50 έτη δηλαδή να γίνουν 100.

Αυτή η βασική παραδοχή για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό δεν έχει ληφθεί υπόψη στην παρούσα μελέτη, η οποία στηρίχθηκε σε παρωχημένα υδρολογικά δεδομένα της περασμένης δεκαετίας.

 

Αυτό είναι αντίθετο με τις προβλέψεις και τις επιταγές της ΕΕ, οι οποίες δικαιολογούνται απολύτως και από τις πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά στην εμφάνιση πλημμυρικών κινδύνων, στο πλαίσιο της εξελισσόμενης Κλιματικής Κρίσης.

Τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα «Ιανός» το 2020 και «Daniel» το 2023 που έπληξαν κυρίως τη γειτονική περιφέρεια Θεσσαλίας, είχαν περίοδο επαναφοράς, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα 500 περίπου χρόνια το πρώτο και τα 1000 χρόνια το δεύτερο. Τα οποία, όμως, στο πλαίσιο της επελαύνουσας Κλιματικής Κρίσης συνέβησαν δυο φορές μόλις εντός 3 χρόνων.

Επιβεβαιώνοντας πλήρως την ανάγκη άμεσης αναθεώρησης των αντιπλημμυρικών έργων, σύμφωνα με τα νέα δυσμενέστερα δεδομένα.

 

Η αντιπλημμυρική θωράκιση, συνεπώς, της Θεσσαλονίκης που εκτελείται σύμφωνα με τα υδρολογικά δεδομένα και τους κινδύνους πλημμύρας προ του 2020 κρίνεται ως αναχρονιστική και απολύτως ξεπερασμένη. Και αυτό όχι από προβλέψεις και εκτιμήσεις, αλλά από τα πραγματικά δεδομένα.

Ως εκ τούτου, το παρόν έργο κρίνεται αναποτελεσματικό στο σύνολό του.

Η εκτίμηση που αναφέρεται στην εισήγηση της υπηρεσίας, σε απάντηση παρατηρήσεων και προτάσεων των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας, για αντιπλημμυρικό σχεδιασμό που θα στηρίζεται σε μεγαλύτερες περιόδους επαναφοράς, σύμφωνα με την οποία αν συμβεί αναθεώρηση επί το δυσμενέστερο των υδρολογικών παραδοχών, θα χρειαστούν «θηριώδη έργα» και επεμβάσεις για να απαντήσουν στο νέο σχεδιασμό, είναι απολύτως εσφαλμένη.

Η εκτίμηση πλημμυρικών φαινομένων με μεγαλύτερη περίοδο επαναφοράς ή αλλιώς η εκτίμηση μεγαλύτερων κινδύνων για τις ίδιες με πριν περιόδους επαναφοράς, ως προσαρμογή στις νέες δυσμενέστερες συνθήκες της Κλιματικής Κρίσης, δεν οδηγεί σε «θηριώδη» υπερδιαστασιολόγηση των αντιπλημμυρικών έργων. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς εξωπραγματικό και ανέφικτο.

Η θεώρηση μεγαλύτερων περιόδων επαναφοράς οδηγεί σε μια άλλη αντίληψη και μια διαφορετική φιλοσοφία του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού.

Που στηρίζεται στις εξής παραδοχές και προϋποθέσεις, σύμφωνα και με τις επιταγές της ΕΕ:

  • Ολοκληρωμένος Αντιπλημμυρικός Σχεδιασμός σε επίπεδο συνολικής Λεκάνης Απορροής και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις σε τμήματα των ρεμάτων και των ποταμών. Οι συνέργειες που επιτυγχάνονται με την ολοκληρωμένη θεώρηση του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού των Λεκανών Απορροής μειώνουν δραστικά την ανάγκη για «θηριώδη» αντιπλημμυρικά έργα.
  • Επεμβάσεις δασοκάλυψης και ενίσχυσης της βλάστησης και μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών στα ανάντι, στις ορεινές δηλαδή και στις ημιορεινές περιοχές. Παραδείγματα τέτοιων ήπιων παρεμβάσεων είναι τα μικρά χωμάτινα φράγματα και τα μικρά φράγματα από κλαδοπλέγματα για την ανάσχεση των πλημμυρικών απορροών και τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων στα ορεινά και ημιορεινά. Οι επεμβάσεις αυτές, αν και ήπιες, μειώνουν σημαντικά το ύψος των πλημμυρικών κυμάτων που πλήττουν τις κατάντι περιοχές και συνεπώς μειώνουν και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ρεμάτων και των ποταμών στην κατάντι πεδινή περιοχή.
  • Λεκάνες εκτόνωσης των πλημμυρικών κυμάτων και διεύρυνση της κοίτης των ρεμάτων εκτός αστικών και ημιαστικών περιοχών. Η τεχνική αυτή μειώνει σημαντικά την ένταση και το ύψος των πλημμυρικών απορροών και συνεπώς και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ποταμών και των ρεμάτων στις κατοικημένες περιοχές.
  • Λύσεις και επεμβάσεις απολύτως ενταγμένες στο φυσικό τοπίο και στους φυσικούς τρόπους ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών, (Nature Based Solutions). Η νέα αντίληψη για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό ακολουθεί τη φύση και δεν την καταστρέφει για να κατασκευάσει θηριώδη έργα. Η ενίσχυση της βλάστησης παρόχθια και στα πρανή των υδατορευμάτων, για παράδειγμα, αντί της καταστροφής της φύσης και της κοπής των δένδρων για την τεχνητή ενίσχυση των αναχωμάτων και τη σταθεροποίηση των πρανών, είναι μια τέτοια ήπια, πλην όμως πολύ αποτελεσματική τεχνική.

 

Στο παρόν έργο καμία από τις παραπάνω σύγχρονες και προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης αντιλήψεις δεν λαμβάνεται υπόψη. Συγκεκριμένα:

  • Ως περίοδος επαναφοράς λαμβάνεται η πριν από το 2020, πριν την επέλαση της Κλιματικής Κρίσης, δηλαδή και των φαινομένων «Ιανός» και «Daniel» περίοδος επαναφοράς των 50 χρόνων, με την ίδια με τότε θεώρηση του πλημμυρικού κινδύνου.

Γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα τον πλημμυρικό κίνδυνο, γιατί οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα και σε ανεπαρκή σχεδιασμό έργων.

  • Οι επεμβάσεις για τη διευθέτηση της κοίτης της Περιφερειακής Τάφρου δεν γίνονται στο σύνολο της Λεκάνης Απορροής, αλλά μόνο σε ένα τμήμα της, που αντιστοιχεί σε ένα μήκος 6 μόλις χιλιομέτρων, από τα 9,13 συνολικά χιλιόμετρα της κοίτης της.
  • Τα έργα δεν επεκτείνονται στην ανάντι λοφώδη περιοχή, εκεί όπου οι πλημμυρικές απορροές δημιουργούνται για πρώτη φορά, με ήπιες παρεμβάσεις όπως η δασοκάλυψη, η φυτοκάλυψη και τα μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών.
  • Ομοίως, δεν υπάρχουν ήπιες επεμβάσεις ανάσχεσης της πλημμύρας στο δάσος του Σέιχ Σου.
  • Δεν υπάρχουν πουθενά παρεμβάσεις για την έγκαιρη εκτόνωση της πλημμύρας, όπως φυσικές λεκάνες εκτόνωσης, πριν αυτή φτάσει στις κατοικημένες περιοχές.
  • Στην κοίτη και τα πρανή της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων δεν υπάρχουν «Nature Based Solutions», σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Αντίθετα, ακολουθείται η πεπαλαιωμένη και αναποτελεσματική τακτική της κοπής των δένδρων και της απομάκρυνσης της βλάστησης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη μείωση της ικανότητας σταθεροποίησης των πρανών και ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών που τα δένδρα και η φυτοκάλυψη προκαλούν.
  • Δεν λήφθηκαν υπόψη οι προτάσεις των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας. Και μάλιστα αυτό συνέβη με το λανθασμένο επιχείρημα ότι ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίηση των δεδομένων των πλημμυρικών κινδύνων θα απαιτούσε «θηριώδη έργα».

 

Για όλους αυτούς τους λόγους το παρόν έργο, αν και επίκαιρο ως προς την ανάγκη αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, είναι αναποτελεσματικό και δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες γιατί:

  • Είναι αναχρονιστικό, ξεπερασμένο και δεν έχει αναθεωρηθεί, μια και αναφέρεται σε παραμέτρους σχεδιασμού προ του 2020, που εντωμεταξύ έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα και δυσμενή υδρολογικά δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης, όπως αυτά περιλαμβάνονται στην πρόσφατη Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024. Και επιπλέον δεν αξιοποιεί καθόλου τις σύγχρονες αντιλήψεις του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού
  • Προβλέπει αποσπασματικές παρεμβάσεις σε μέρος της κοίτης της ΠΤ και δεν λαμβάνει υπόψη του τον Ολοκληρωμένο Σχεδιασμό σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής
  • Δεν προβλέπει ήπιες παρεμβάσεις και μικρά έργα ανάσχεσης της πλημμύρας στην ανάντι λοφώδη περιοχή, ούτε στο δάσος Σέιχ Σου.
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του σύγχρονες λύσεις στη φιλοσοφία των Nature based Solutions για τη διευθέτηση της κοίτης και την ενίσχυση και τη σταθεροποίηση των πρανών των υδατορευμάτων.

 

  • Για όλους αυτούς τους λόγους η ΜΠΕ που αφορά σε έργο αναχρονιστικά σχεδιασμένο, που δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα δυσμενή δεδομένα της κλιματικής κρίσης και τους νέους σχεδιασμούς και το οποίο, ως εκ τούτου, κρίνεται επικίνδυνο για την αντιπλημμυρική ασφάλεια της Θεσσαλονίκης, απορρίπτεται στο σύνολό της.

 

Η παράταξη ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έχει από καιρό υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση για την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό των έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης των Λεκανών Απορροής της περιφέρειας, η οποία μάλιστα έγινε δεκτή από τον κ. Περιφερειάρχη.

Ο οποίος υποσχέθηκε να την ενσωματώσει στα επόμενα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας.

Από τότε, όμως, έχουν περάσει ήδη 5 μήνες και ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός εξακολουθεί να γίνεται με τον ίδιο ξεπερασμένο, αναποτελεσματικό και γι’ αυτό επικίνδυνο για την ασφάλεια της περιφέρειας τρόπο.

Και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει ενώ η διοίκηση της περιφέρειας γνωρίζει και έχει αναγνωρίσει την ανάγκη αναθεώρησης του πλαισίου εκτέλεσης των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, με δεδομένη την επελαύνουσα κλιματική αλλαγή.

 

Έκκληση για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική

Έκκληση για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική

🐝Ερώτηση με αίτημα για γραπτή απάντηση κατέθεσε η παράταξη «ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας» απευθυνόμενη προς τους Αντιπεριφερειάρχες Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Κεφαλά και Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, κ. Ζωγράφου, ώστε να ενημερωθεί για τις πρωτοβουλίες της διοίκησης σχετικά με την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
🐝Το μέλι είναι σημαντικό αναπτυξιακό συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. Ωστόσο, η επιδείνωση της κλιματικής κρίσης έχει προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στο ελληνικό περιβάλλον και η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα άνομβρη και θερμή, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται φαινόμενα «λιμοκτονίας» στις μέλισσες, χαμηλή συγκομιδή μελιού και απώλειες ζωικού κεφαλαίου. Μεγάλα προβλήματα έχουν προκύψει για το θυμαρίσιο μέλι, ενώ ανάλογος κίνδυνος υπάρχει και για το πευκόμελο.
🐝Επιπλέον, η ελληνική αγορά έχει ”βουλιάξει” από τα ”ελληνοποιημένα” μέλια, με αποτέλεσμα τα ελληνικά μέλια να έχουν υποτιμηθεί, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ). Προβλήματα έχουν προκαλέσει ιδιαίτερα οι εισαγωγές ουκρανικού μελιού, το οποίο εισέρχεται στην ευρωπαϊκή αγορά χωρίς δασμούς.
🐝Τέλος, μερικές κατηγορίες φυτοφαρμάκων και παρασιτοκτόνων που χρησιμοποιούν οι αγρότες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις μέλισσες και οδηγούν σε μεγάλη αύξηση της θνησιμότητάς τους.
🐝Αυτά τα προβλήματα αφορούν τη μελισσοκομία σε όλη την Ελλάδα, αλλά η Χαλκιδική είναι η “μάνα της μελισσοκομίας”. Με 6.500 μελισσοκόμους (32% του συνόλου της χώρας) και 1.910 τόνους παραγωγής εξαιρετικής ποιότητας μελιού ετησίως, δίκαια χαρακτηρίζεται ως το κέντρο μελισσοκομίας στην Ελλάδα.
🐝Γι’ αυτό και η παράταξη «ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας» ζητά να πληροφορηθεί τι μέτρα προτίθεται να πάρει η διοίκηση για την ενίσχυση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
Ο επικεφαλής της παράταξης, καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, δήλωσε σχετικά:
«Η μελισσοκομία είναι μια από τις κορυφαίες παραγωγικές δραστηριότητες στην Κ. Μακεδονία, παράγοντας ένα προϊόν εξαιρετικής ποιότητας. Οι μελισσοκόμοι της Χαλκιδικής απευθύνουν έκκληση σωτηρίας και θα πρέπει να εισακουστούν. Απαιτούνται άμεσα μέτρα προστασίας και καλύτερης διαχείρισης αυτού του θησαυρού της χαλκιδικιώτικης γης, τα οποία είναι αλληλένδετα και με μέτρα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ζητούμε από τη διοίκηση της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ανταποκριθεί στα δίκαι αιτήματα των μελισσοκόμων».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ:
• Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Κεφαλά
• Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Χαλκιδικής, κ. Ζωγράφου
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
• Περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας, κ. Τζιτζικώστα
Ερώτηση, με αίτημα για γραπτή απάντηση
Θέμα: Πρωτοβουλίες για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
Η μελισσοκομία της Χαλκιδικής απειλείται από πολύ μεγάλους περιβαλλοντικούς και διαχειριστικούς κινδύνους. Η κλιματική αλλαγή, με την εξάπλωση των ξηροφυτικών συνθηκών και την ενίσχυση της έντασης των μεμονωμένων ακραίων καιρικών φαινομένων, έχει δυσχεράνει πολλαπλώς την διεξαγωγή της μελισσοκομίας. Αλλά και οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές αμφιβόλου ποιότητας μελιού από τρίτες χώρες και οι αναμίξεις με την τοπική παραγωγή έχουν ρίξει πολύ τις τιμές. Οι μελισσοκόμοι της Χαλκιδικής διαμαρτύρονται για τις δυσκολίες που έχουν συσσωρευτεί στο επάγγελμά τους και κάνουν τη συνέχισή του αμφίβολη.

Παρακαλούμε να μας απαντήσετε:

1. Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την ενίσχυση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική;

2. Έχει τη δυνατότητα και την πολιτική βούληση η διοίκηση της Περιφέρειας να εγκαταστήσει δίκτυο μετεωρολογικών σταθμών στη Χαλκιδική, ώστε να είναι σε θέση να παράξει μετεωρολογικά μοντέλα που θα συνδράμουν στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης στην παραγωγή μελιού, αλλά και γενικότερα στην αγροτική παραγωγή;

3. Προτίθεστε να αναλάβετε πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση του μελιού της Χαλκιδικής, ως μελιού προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης και του σήματος “μέλι Χαλκιδικής”;

4. Μπορείτε να εντείνετε τους αγορανομικούς ελέγχους για την πάταξη της νοθείας στο μέλι που πλήττει τους παραγωγούς της Χαλκιδικής, βυθίζει τις τιμές και καταστρέφει τον μόχθο των μελισσοκόμων;

5. Μπορείτε να εξασφαλίσετε χρηματοδοτικά εργαλεία για την καθετοποίηση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική και για την προώθηση του χαλκιδικιώτικου μελιού στις αγορές του εξωτερικού, αλλά και στον τουρισμό;

6. Μπορείτε να συνάψετε προγραμματική συμφωνία με το Μελισσοκομικό Ινστιτούτο του Αγίου Μαμά για την ενίσχυση της έρευνας στην μελισσοκομία και για την προώθηση στον αγροτικό κόσμο των ισορροπημένων πρακτικών, ως προς τη χρήση φυτοφαρμάκων;

ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ, ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ: «ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ» ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΠΡΑΣΙΝΩΝ» ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ/Γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

Το κακό είναι ότι η επιδείνωση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της, ως αποτέλεσμα κερδοσκοπικών πολιτικών επιλογών, τελευταία και με τον μανδύα δήθεν «πράσινων» πολιτικών, συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, αντί να υποχωρεί.

Φτάσαμε, λοιπόν, φέτος, εν έτει 2024, στο σημείο να παρατηρείται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες της τάξης των 1,65 βαθμών Κελσίου.
Πολύ μεγαλύτερη, δηλαδή, από το άνω όριο κινδύνου του 1,5 βαθμού που είχε τεθεί αρχικά, όταν για πρώτη φορά, πριν αρκετά χρόνια, διαγνώστηκε η επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και άρχισαν να γίνονται αντιληπτές οι επιπτώσεις του στο κλίμα.
Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, η φετινή χρονιά και συγκεκριμένα από τον Ιούνιο του 2023 μέχρι και σήμερα, κάθε μήνας που πέρασε χαρακτηρίστηκε ως ο θερμότερος μήνας για την εποχή του.
Γεγονός που προδίδει την επιμονή, αλλά και τη διαρκή επιδείνωση του φαινομένου.
Στο σημείο αυτό, θα περίμενε κανείς ότι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις, από τη στιγμή που η κλιματική κρίση έχει γίνει πλήρως αντιληπτή, είτε με τη μορφή των πολιτικών προσαρμογής στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης, είτε με τη μορφή των πολιτικών αντιμετώπισής της, θα βελτίωναν σημαντικά την κατάσταση.
Συμβαίνει, όμως, το παράδοξο, στο όνομα των πολιτικών προσαρμογής και αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, στο όνομα, δηλαδή, «πράσινων» πολιτικών, αυτή να ανατροφοδοτείται και οι συνέπειές της στη λειψυδρία και τις πλημμύρες να επιδεινώνονται, αντί να παρατηρείται βελτίωση.
Οι τεράστιες καταστροφές που αφήνουν πίσω τους οι δασικές πυρκαγιές τα καλοκαίρια, πολύ μεγαλύτερες πάντως στην Ελλάδα από τις γειτονικές της χώρες με τις ίδιες ακραίες κλιματικές συνθήκες, αφού η χώρα μας έχει τριπλάσιες καμένες δασικές εκτάσεις σε σχέση με την αμέσως επόμενη σε καταστροφές από εμάς Ισπανία, κάνουν διπλό κακό.
Η εξαφάνιση της δασοκάλυψης και της φυτοκάλυψης στις ορεινές λεκάνες απορροής περιορίζει δραστικά την ανανέωση των υδατικών αποθεμάτων στους υπόγειους υδροφορείς, επιδεινώνοντας τα φαινόμενα της λειψυδρίας.
Κι ακόμη, περιορίζει και την ανάσχεση των πλημμυρικών απορροών, οδηγώντας σε μεγάλες πλημμυρικές καταστροφές στα κατάντι.
Η μη εφαρμογή πολιτικών έγκαιρης πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, δηλαδή έγκαιρου καθαρισμού των δασών και διάνοιξης αντιπυρικών ζωνών και δασικών δρόμων, σε συνδυασμό με την πολιτική της μη υποχρεωτικής αναδάσωσης του συνόλου των καμένων και των γύρω περιοχών, αλλά αντίθετα, της ιδιωτικοποίησής τους με σκοπό την κερδοφορία συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και με πρόσχημα τη δήθεν καλύτερη προστασία τους, είναι ασφαλώς οι κύριοι υπεύθυνοι για την επιδείνωση τόσο της λειψυδρίας, όσο και των πλημμυρικών καταστροφών.
Αν σε αυτή την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, προστεθεί και το κερδοσκοπικό φαινόμενο, στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης, να εγκαθίστανται ανεξέλεγκτα και άμετρα βιομηχανικής κλίμακας αιολικά πάρκα στις ορεινές λεκάνες, καταστρέφοντας το αυθεντικό πράσινο των βουνών, γίνεται φανερό γιατί τα φαινόμενα της λειψυδρίας και των πλημμυρικών καταστροφών επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο, στο όνομα μάλιστα μιας δήθεν «πράσινης» μετάβασης.
Κι εδώ πρέπει να σημειωθεί με έντονα γράμματα ότι για την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της δεν φταίνε αυτές καθ΄εαυτές οι «πράσινες» πολιτικές και τα αιολικά πάρκα.
Εκείνο που ευθύνεται είναι η κερδοσκοπική τους αντιμετώπιση από το κράτος.
Που αντί να κατανείμει τις ανεμογεννήτριες ισόρροπα στον χώρο, αξιοποιώντας και πεδινές περιοχές και το θαλάσσιο περιβάλλον, αφού υπάρχει πια η σχετική τεχνολογία, όπως κάνουν οι βόρειοι ευρωπαίοι κι ακόμη, αντί το κράτος να δώσει έμφαση στην πολιτική των αποκεντρωμένων ενεργειακών κοινοτήτων, σύμφωνα με την οποία δήμοι ή κοινότητες ή ομάδες ανθρώπων θα επιτραπεί να παράγουν την ενέργειά τους από μόνες τους, συγκεντρώνει τη δραστηριότητα σε λίγα μεγάλα ενεργειακά μονοπώλια, στα οποία εκχωρεί, μάλιστα, δημόσια γη στις κάποτε πράσινες βουνοκορφές.
Όσο η κλιματική κρίση είναι ανθρωπογενής, άλλο τόσο είναι ανθρωπογενή και τα ακραία φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές που αυτή προκαλεί.
Με κύρια αιτία την κερδοσκοπική θεώρηση της οικονομικής ανάπτυξης, που θέλει την καταστροφή της φύσης, στο όνομα του πλουτισμού συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Τώρα, μάλιστα, που βρέθηκε τρόπος εκμετάλλευσης της φύσης με το άλλοθι των δήθεν «πράσινων» επενδύσεων, που στο όνομά τους καταστρέφεται το αυθεντικό πράσινο της φύσης, η καταστροφή που συμβαίνει και που πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, χτυπάει κόκκινο.
Δεν φταίει, λοιπόν, η κλιματική κρίση για τις δασικές πυρκαγιές, για τη λειψυδρία και για τις πλημμύρες. Φταίει η κερδοσκοπική ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας καταστρέφεται τόσο η οικολογική, όσο και η κλιματική ισορροπία.
Προϋπόθεση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας καταστρέφουν τη φύση και την ισορροπία της, είναι η ύπαρξη «κοινών αγαθών». Η ύπαρξη, δηλαδή, δημόσιων αγαθών και όχι ιδιωτικοποιημένων δασών, βουνοκορφών, οικοσυστημάτων, ακτών και νερών.
Γιατί ο στόχος της Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι μια ήπια ανάπτυξη, που θα επιτρέψει αποδοτικές οικονομικές δραστηριότητες, διατηρώντας συγχρόνως αυξημένη κοινωνική προστασία και διασφαλίζοντας την περιβαλλοντική ακεραιότητα.
Κερδοσκοπικές οικονομικές δραστηριότητες χωρίς κοινωνικό πρόσημο και χωρίς διασφάλιση της περιβαλλοντικής ακεραιότητας δεν είναι βιώσιμες, ακόμη και αν βαφτίζονται σαν «πράσινες».
Η λειψυδρία που άρχισε να απειλεί τη χώρα, οι φονικές πλημμύρες που ήδη έχουν χτυπήσει τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές και οι δασικές πυρκαγιές που καταστρέφουν κάθε χρόνο εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης, που την επόμενη χρονιά εμφανίζονται με τον τίτλο «πράσινες» επενδύσεις, δεν είναι ούτε βιώσιμη, ούτε πράσινη ανάπτυξη.

Είναι η συνέχιση του «πράσσειν άλογα» που είναι η ίδια γενεσιουργός αιτία και της κλιματικής κρίσης.

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!

Για τους Θεσσαλονικείς, η Χαλκιδική αποτελεί κάτι παραπάνω από απλά έναν προορισμό διακοπών. Είναι μια αποκοπή από την καθημερινότητα, μια όαση δροσιάς και χαλάρωσης, ένα καταφύγιο ομορφιάς και γαλήνης.

Η φράση “Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!” αποτελεί ύμνο σε αυτόν τον γήινο παράδεισο, μια διακήρυξη αγάπης για τα κρυστάλλινα νερά, τις χρυσαφένιες αμμουδιές, τα γραφικά χωριά και τα πυκνά δάση που την αγκαλιάζουν.

Γιατί όμως η Χαλκιδική είναι τόσο ξεχωριστή;

  • Ποικιλία: Η Χαλκιδική προσφέρει επιλογές για όλα τα γούστα. Κοσμοπολίτικες ατμόσφαιρες στην Κασσάνδρα, χαλάρωση και ηρεμία στη Σιθωνία, πνευματικότητα και γαλήνη στον Άθω.

    • Ομορφιά: Το τοπίο της Χαλκιδικής μαγεύει με την άγρια ομορφιά του. Βουνά που αγγίζουν τον ουρανό, δάση που θροΐζουν, θάλασσες που λαμπυρίζουν.

    • Φιλοξενία: Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής φημίζονται για την ζεστή τους φιλοξενία και την αυθεντική τους παράδοση.

    • Γαστρονομία: Η Χαλκιδική είναι παράδεισος για τους λάτρεις της γεύσης. Φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, παραδοσιακές συνταγές, ντόπια κρασιά.

    Είτε ψάχνετε για ξέφρενες διακοπές, είτε για ήρεμες στιγμές χαλάρωσης, η Χαλκιδική έχει κάτι να σας προσφέρει.

    Σας προσκαλούμε να την ανακαλύψετε!

    Σας προειδοποιούμε όμως: Μόλις πατήσετε το πόδι σας σε αυτή την γη, ίσως να μην θέλετε ποτέ να φύγετε!

ΟΧΙ στην ισοπέδωση του Βερμίου από ανεμογεννήτριες / Αλλαγή στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας

 Γιάννης Μυλόπουλος: Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας επιβεβαιώνει ότι υπηρετεί τα συμφέροντα των «επενδυτών» και όχι το δημόσιο συμφέρον

 Με αφορμή το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται στις κορυφές του Βερμίου, με τα τεράστια αιολικά πάρκα που κα τασκευάζονται εκεί καταστρέφοντας τη φύση, στη χθεσινή Συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” κατέθεσε μεταξύ άλλων στη Διοίκηση ερώτημα για το αν είναι διατεθειμένη να συμπράξει στην πρόσκλησή μας για μια προσωρινή αναστολή (μορατόριουμ) στην έγκριση των νέων αιολικών πάρκων.

Μια τέτοια κίνηση θα πίεζε να επικαιροποιηθεί το χωροταξικό για τις ΑΠΕ και θα συνέτασσε την Περιφέρεια με τα συνεχή αιτήματα της τοπικής κοινωνίας να σταματήσει η άναρχη εξάπλωση των ΑΠΕ στο Βέρμιο, όπως αυτή εκφράστηκε και από τη χθεσινή παρέμβαση της Κίνησης Βέρμιο SOS στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Η διοίκηση όμως δια στόματος του Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας προτίμησε να συνταχθεί με τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, αντί με την τοπική κοινωνία.

Όπως δήλωσε ο Αντιπεριφερειάρχης, η προσωπική του άποψη είναι ότι ένα τέτοιο μορατόριουμ θα δημιουργούσε αναστάτωση και θα αποθάρρυνε τους επενδυτές.
Στην ερώτηση του επικεφαλής της παράταξης Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλου αν αυτή η θέση, εκτός από προσωπική τοποθέτηση, εκφράζει και τη διοικούσα παράταξη, επικράτησαν για άλλη μια φορά οι υπεκφυγές.

Δήλωση καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου:

Η διοίκηση της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, δια του αρμόδιου αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε ότι, καταστρέφοντας τη φύση για να εγκαταστήσει αιολικά πάρκα χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα των… «επενδυτών».

Συμβουλές για την Αντιμετώπιση των Υψηλών Θερμοκρασιών / Άμεση Ανάγκη για Υποδομές και Δράσεις

Άμεση Ανάγκη για Υποδομές και Δράσεις

Είναι επιτακτική η ανάγκη για τους δήμους, τις περιφέρειες και την επίσημη πολιτεία να αναλάβουν άμεσες δράσεις και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες υποδομές για την προστασία των ευάλωτων ομάδων από τις υψηλές θερμοκρασίες. Οι συνθήκες καθιστούν αναγκαία την προτεραιοποίηση της υγείας και της ασφάλειας των πολιτών.

Συμβουλές για την Αντιμετώπιση των Υψηλών Θερμοκρασιών

  1. Δημόσιοι Χώροι Δροσιάς: Οι τοπικές αρχές πρέπει να εξασφαλίσουν την ύπαρξη κλιματιζόμενων δημόσιων χώρων, όπως πολιτιστικά κέντρα, βιβλιοθήκες και γυμναστήρια, που θα είναι διαθέσιμα για το κοινό κατά τις ώρες αιχμής της ζέστης.

  2. Ενημέρωση και Εκπαίδευση: Είναι κρίσιμο να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση των πολιτών για τους κινδύνους της υπερθέρμανσης και τις απαραίτητες προφυλάξεις. Εκστρατείες ευαισθητοποίησης μέσω των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων μπορούν να διασφαλίσουν ότι όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν.

  3. Υποστήριξη των Ηλικιωμένων και των Ασθενών: Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους ηλικιωμένους και τα άτομα με χρόνιες παθήσεις. Η τοπική κοινότητα, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς λειτουργούς, μπορεί να οργανώσει επισκέψεις κατ’ οίκον και τηλεφωνική επικοινωνία για να διασφαλίσει ότι είναι ασφαλείς και ενυδατωμένοι.

  4. Παροχή Νερού και Ελαφρών Γευμάτων: Η διανομή δωρεάν πόσιμου νερού σε στρατηγικά σημεία της πόλης, όπως πλατείες και στάσεις λεωφορείων, καθώς και η παροχή ελαφρών, δροσερών γευμάτων, μπορεί να συμβάλλει στην αποφυγή αφυδάτωσης και υπερθέρμανσης.

  5. Δημιουργία Σκιερών Χώρων: Η φύτευση δέντρων και η δημιουργία πράσινων χώρων είναι σημαντικά μέτρα για την παροχή φυσικής σκιάς. Παράλληλα, η τοποθέτηση τεντών και ομπρελών σε δημόσιους χώρους θα προσφέρει άμεση ανακούφιση.

  6. Προσαρμογή Ωραρίων: Οι εργοδότες θα πρέπει να προσαρμόσουν τα ωράρια εργασίας, αποφεύγοντας τις εργασίες κατά τις ώρες αιχμής της ζέστης, και να διασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε δροσερούς χώρους και άφθονο νερό.

Η προστασία των πολιτών από τις υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη. Οι τοπικές αρχές και η πολιτεία πρέπει να αναλάβουν άμεσες δράσεις για να διασφαλίσουν την υγεία και την ευημερία όλων, ειδικά των πιο ευάλωτων ομάδων. Η έγκαιρη ενημέρωση, η παροχή κατάλληλων υποδομών και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι τα κλειδιά για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.

Ο Γιάννης Μυλόπουλος κρούει το κώδωνα του κινδύνου για την πρόσβαση των μαθητών στο 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών / Δείτε το βίντεο

Στο 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών, όπου βρεθήκαμε σήμερα, η είσοδος στο σχολικό συγκρότημα στο οποίο σπουδάζουν 600 μαθητές γίνεται υποχρεωτικά μέσω της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Γιαννιτσών.

Στις επίμονες διαμαρτυρίες γονέων και τοπικών φορέων, οι οποίοι ευλόγως ανησυχούν που τα παιδιά τους αναγκάζονται να περνούν καθημερινά από μια εθνική οδό μεγάλης κυκλοφορίας για να φτάσουν στο σχολείο, η Περιφέρεια κωφεύει. Και στέλνει τους διαμαρτυρόμενους γι αυτή την επικίνδυνη συνθήκη, από τον Άννα στον Καιάφα.

Λύσεις για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που διατρέχουν καθημερινά οι μαθητές υπάρχουν.

Μπορεί να γίνει είτε μια υπέργεια γέφυρα, είτε μια υπόγεια διάβαση, είτε και μια διαμόρφωση που να εκτρέπει την είσοδο προς και την έξοδο από το σχολείο, μέσω της παράπλευρης οδού, ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος τα παιδιά να περνούν απέναντι σε ένα δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας.

Λύσεις υπάρχουν.

Πολιτική βούληση για να εφαρμοστούν όμως, φαίνεται πως δεν υπάρχει.

Εμείς υποσχεθήκαμε στην Τροχαία και στους διευθυντές των σχολείων ότι θα διεκδικήσουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο το πρόβλημα να λυθεί πριν συμβεί κάποιο ατύχημα…

ΤΟ ΤΡΑΜ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΤΡΟΧΙΑΣ, ΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΤΟ ΤΡΑΜ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΤΡΟΧΙΑΣ, ΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Η παρέμβασή μου στην εκδήλωση της αυτοδιοικητικής κίνησης “Οικολογία Αλληλεγγύη” για την προοπτική του Τραμ στη Θεσσαλονίκη (24/5/24)

Η Θεσσαλονίκη και η Κεντρική Μακεδονία έχουν άμεση ανάγκη από Μέσα Σταθερής Τροχιάς.
Γιατί είναι η μόνη αξιόπιστη απάντηση στο κυκλοφοριακό, καθώς είναι τα μόνα μέσα που μειώνουν δραστικά την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στους δρόμους.
Και επιπλέον είναι ενεργειακά και περιβαλλοντικά φιλικά, έχουν θετικό αποτύπωμα ως προς τη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, είναι οικονομικά αποδοτικά και αναβαθμίζουν την ποιότητα των μεταφορών και των μετακινήσεων.
Και βέβαια είναι τα πλέον ασφαλή μέσα μεταφοράς. Η παρατήρηση αυτή ισχύει σε ολόκληρο τον πλανήτη, πλην Λακεδαομονίων. Πλην της Ελλάδας δηλαδή του κ. Μητσοτάκη…
– Χρειαζόμαστε λοιπόν Μετρό και Τραμ στη Θεσσαλονίκη για να λυθεί οριστικά το κυκλοφοριακό.
– Χρειαζόμαστε προαστιακό σιδηρόδρομο που να συνδέει τη Θεσσαλονίκη, δηλαδή το αεροδρόμιο, τον σιδηροδρομικό σταθμό και το λιμάνι με όλες τις ΠΕ της περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της Περιφέρειας και τέλος
– Χρειαζόμαστε σιδηροδρομική σύνδεση της Θεσσαλονίκης και της Περιφέρειας με την Ευρώπη και με τον υπόλοιπο κόσμο, για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων, τη ανάπτυξη του εμπορίου και για την ανάπτυξη του τουρισμού.
Η Θεσσαλονίκη είναι η μοναδική ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου κατοίκων και η περιφέρεια Κ. Μακεδονίας η μόνη περιφέρεια της Ευρώπης με 2 εκατομμύρια πληθυσμό, που δεν έχουν σύγχρονα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Και γι’ αυτό οι πολίτες τους καθημερινά βιώνουν μια… τριτοκοσμική πραγματικότητα.
Στη Θεσσαλονίκη τα πεπαλαιωμένα λεωφορεία του ΟΑΣΘ καλύπτουν ένα μικρό μόνο μέρος των αναγκών σε μετακινήσεις και με ιδιαίτερα χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών.
Όσον αφορά στις δυο γραμμές του Μετρό, αυτές μετά από 18 συναπτά έτη κατασκευής, ακόμη πελαγοδρομούν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την εκλογή της το 2019, άλλαξε τον σχεδιασμό, κυρίως για να ανατρέψει την προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου.
Το αποτέλεσμα ήταν η καθυστέρηση κατά 4 τουλάχιστον χρόνια του Μετρό. Αφού πρώτα υποσχέθηκαν ότι θα λειτουργούσε τον Απρίλιο του 2023, μετά το τέλος του 2023 και τώρα υπόσχονται, αν δεν αθετήσουν και αυτή την υπόσχεσή τους, για το τέλος του 2024.
Όσο για το επιπλέον κόστος αυτής της ολέθριας επιλογής, αυτό ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια ευρώ, εξ αιτίας των αποζημιώσεων στους εργολάβους που αναγκάστηκε να καταβάλει το δημόσιο για την καθυστέρηση που το ίδιο προκάλεσε.
Παρόλα αυτά, κουβέντα δεν γίνεται για το πιο εύκολο και πιο γρήγορο κατασκευαστικά, πιο χαμηλού κόστους οικονομικά, φιλικό στο περιβάλλον, πιο ελαφρύ Μέσο Σταθερής Τροχιάς που λείπει από τη Θεσσαλονίκη, ενώ υπάρχει σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις, ακόμη και στην Αθήνα.
Το Τραμ, δυστυχώς, βρίσκεται απολύτως εκτός οριζόντων της σημερινής κυβέρνησης.
Η δεύτερη υπόγεια γραμμή Μετρό που εξήγγειλε η κυβέρνηση για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων μόνο από την βασική γραμμή του Μετρό και του σταθμούς της στην Εγνατία, δεν τεκμηριώνεται ούτε τεχνικά, ούτε οικονομικά, ούτε κυκλοφοριακά.
Στο ιστορικό κέντρο της πόλης πρέπει με ήπιες και στοχευμένες παρεμβάσεις να δοθεί προτεραιότητα στο Τραμ και στα Μέσα Δημόσιας Συγκοινωνίας, προκειμένου αυτό να ανασάνει περιβαλλοντικά, να αποσυμφορηθεί κυκλοφοριακά και να αναδειχθεί πολεοδομικά και πολιτισμικά.
Γραμμή Τραμ πρέπει να διατρέχει επίσης και όλο το μήκος της παραλιακής οδού, από το λιμάνι μέχρι την Καλαμαριά.
Και βέβαια πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για Προαστιακό Σιδηρόδρομο μέχρι τη Χαλκιδική για τον τουρισμό και μέχρι όλες τις υπόλοιπες ΠΕ της περιφέρειας, για τη Βιώσιμη Ανάπτυξή τους.
Σε αντίθετη κατεύθυνση οι κυβερνώντες, για να καλύψουν το μεγάλο κενό σε σύγχρονα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ξεκίνησαν εσπευσμένα και βιαστικά, χωρίς τεχνική τεκμηρίωση της κυκλοφοριακής ανάγκης που θα καλύψει και χωρίς τεκμηρίωση και φροντίδα για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις, ένα φαραωνικό, πανάκριβο και αχρείαστο έργο, τον FlyOver.
Ο νοήμων πολίτης δεν περιμένει, βέβαια, από την κυβέρνηση των Τεμπών, η οποία μετέτρεψε τον σιδηρόδρομο, το ασφαλέστερο μεταφορικό μέσο διεθνώς, στο πιο επικίνδυνο, να επενδύσει με αξιοπιστία σε Μέσα Σταθερής Τροχιάς…
Όσο τη χώρα διοικούν κυβερνήσεις που υπηρετούν τα μεγάλα εργολαβικά συμφέροντα και τα συμφέροντα του λόμπυ της βενζίνης, το πέρασμα στη νέα εποχή θα καθυστερεί.
Εμείς όμως, που έχουμε βάλει στόχο τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της Περιφέρειας, πρέπει να πάμε μπροστά.
Έχοντας όλα αυτά κατά νου, χαιρετίζω την εκδήλωση της Οικολογίας Αλληλεγγύης για την προοπτική του Τραμ στη Θεσσαλονίκη και εύχομαι καλή επιτυχία στους κοινούς μας στόχους!

Γιάννης Μυλόπουλος

Καθηγητής Τμ. Πολιτικών Μηχανικών, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ

Περιφερειακός Σύμβουλος, επικεφαλής παράταξης ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας

Δεν θεωρείτε πως παίζετε το παιχνίδι των “Ελληνικών Πετρελαίων”;

Σε προηγούμενο άρθρο, με τίτλο Η “χορηγία” του δήμου Κορδελιού-Ευόσμου στα “Ελληνικά Πετρέλαια” για να αναπτυχθεί η εταιρεία, αναλύσαμε τους προβληματισμούς που προκύπτουν για την έναρξη δύο προγραμμάτων που αφορούν νέες μετρήσεις για την δυσοσμία της βιομηχανίας “Ελληνικά Πετρέλαια” σε σχέση με τα συμπεράσματα της έκθεσης Σαμαρά που προηγήθηκε και “έδειχνε” την πηγή του προβλήματος.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την Επιτροπή Διαχείρισης Οσμών, η οποία θα αποτελείται από εκπροσώπους του Δήμου, από εκπροσώπους Πανεπιστημίων και από εκπροσώπους μίας ολλανδικής εταιρείας που θα αναλάβει να τοποθετήσει 13 τεχνητές μύτες σε όλο τον Δήμο, θα ελέγχει περιοδικά τι γίνεται με την οσμή και θα ενημερώνεται το Δημοτικό Συμβούλιο, μέσω της επιτροπής για τα αποτελέσματα, όπως επίσης θα δημιουργήσει και μία εφαρμογή για τα κινητά. Αυτό το πρόγραμμα θα χρηματοδοτείται από τα “Ελληνικά Πετρέλαια”.

Ας τεθούν τα ερωτήματα που προκύπτουν αβίαστα…

1) Η Επιτροπή Διαχείρισης Οσμών θα ενημερώνεται και θα ελέγχει τις μετρήσεις και θα επιβλέπει τυχόν επικίνδυνες τιμές που προκαλούνται πολλές ημέρες του χρόνου. Ωραία μέχρι εδώ. Μετά;

2) Ποιες οι αρμοδιότητες της Επιτροπής αν υπάρχουν επαναλαμβανόμενες ημέρες με μετρήσεις που είναι αυξημένες σε σχέση με τα όρια που επιτρέπονται;

3) Αν υπάρχουν μετρήσεις που είναι πάνω των ορίων, εκτός από την διαπίστωση, τι πρέπει να περιμένουμε; Να γίνουν τα απαραίτητα που προβλέπει η νομοθεσία;

4) Αν περιμένουμε τις νέες αυξημένες μετρήσεις για να αναδειχθεί το πρόβλημα και να λειτουργήσει η νομοθεσία, πάλι θα ρωτήσουμε, γιατί χρειάζονται οι νέες μετρήσεις, αφού δεν τηρείται η νομοθεσία;

5) Υπάρχουν κάθε ημέρα μετρήσεις που δημοσιεύονται στον ιστότοπο της Περιφέρειας. Αυτές δεν είναι αρκετές για να τηρηθεί η νομοθεσία, αφού υπάρχουν πολλές ημέρες τον χρόνο που είναι κακός ο αέρας;

6) Χρειάζενται Επιτροπή για να αποδείξει την κακή ποιότητα του αέρα, όταν πλέον και οι πιο δύσπιστοι της περιοχής, νοιώθουν αυτή την δυσοσμία πολλές ημέρες του χρόνου, χωρίς να υπερβάλλει κανείς;

7) Χρειάζεται η ολλανδική εταιρεία να δημιουργήσει εφαρμογή για να μπορούν οι πολίτες να παρακολουθούν τις μετρήσεις για την δυσοσμία, την στιγμή που υπάρχουν εφαρμογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα κινητά και βλέπουμε ανά πάσα στιγμή την ποιότητα του αέρα, σε όποιο σημείο της ηπείρου θέλουμε;

8) Γιατί οι μετρήσεις είναι μόνο για την δυσοσμία και όχι για την ρύπανση και τις συνέπειες της;

Όσο καλές προθέσεις και να έχετε όλοι όσοι συμμετέχετε στην Επιτροπή Oσμών, δεν θεωρείτε πως παίζετε το παιχνίδι της εταιρείας; Από την στιγμή που υπάρχουν μετρήσεις οι οποίες δείχνουν πως πολλές ημέρες είναι πάνω από τα επιτρεπτά όρια, που ορίζονται ως προς τις επιπτώσεις στην υγεία και δεν τηρείται η νομοθεσία που προβλέπεται από τους νόμους του κράτους και ορίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε τι ελπίζετε και σε τι πρέπει να ελπίζουμε εμείς ως πολίτες;

Αν θέλουν οι νομοθέτες και η εκτελεστική εξουσία, θα μπορούσαν να έχουν βοηθήσει ως προς την επίλυση του προβλήματος. Η Επιτροπή προφανώς δεν έχει ισχύ και αρμοδιότητες που θα μπορούσε να επιβάλλει μέτρα. Άρα; Γιατί να υπάρχει η Επιτροπή σας;

Να θυμίσουμε δηλώσεις του Περιφερειάρχη πριν λίγους μήνες που ανέφερε πως δεν είναι ευχαριστημένος με την πορεία των μέτρων που είχαν επιβληθεί στην εταιρεία, ενώ η Περιφέρεια είναι ο αρμόδιος φορέας που μπορεί να επιβάλλει και να ελέγχει τα μέτρα;

ΠΗΓΗ

antilexis.blogspot.com

“Στις πόσες έρευνες φαίνεται αν είμαστε κορόιδα”;

“Ανακοινώθηκε η διεξαγωγή 2 νέων ερευνών (1) σχετικά με τη δυσοσμία στην περιοχή, με τη συνεργασία, μεταξύ άλλων φορέων, του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου και του ΑΠΘ. Χρηματοδότης της μια έρευνας θα είναι τα ΕΛΠΕ. Πριν πανηγυρίσουμε, ας θυμηθούμε τι έγινε με την προηγούμενη έρευνα, γνωστή ως «έρευνα Σαμαρά».

Η έρευνα Σαμαρά παραγγέλθηκε από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στο Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης του περιβάλλοντος του τμήματος Χημείας του ΑΠΘ με σκοπό να προσδιορίσει τι βρωμάει και από πού. Στις ερωτήσεις αυτές, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν την απάντηση από τη δεκαετία του ’60. Η προγραμματική σύμβαση ΠΚΜ-ΑΠΘ έγινε τον 5/17. Αφού πέρασε καιρός και μεσολάβησε η δωρεά εξοπλισμού για την διεξαγωγή της έρευνας από τα ΕΛΠΕ στο ΑΠΘ, τον 2/19 ανακοινώνονται σε συνέντευξη τύπου στην ΠΚΜ τα ενδιάμεσα αποτελέσματα της έρευνας. Αυτά κοινοποιούνται στις αρμόδιες υπηρεσίες, το ΥΠΕΝ συναντιέται με τα ΕΛΠΕ και ανακοινώνονται τα μέτρα που θα ληφθούν. Η ιστορία …κάνει τον ανάλογο κύκλο στο διαδίκτυο και τα τοπικά ΜΜΕ και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Διεξάγονται οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές τον Μάιο, και παραμονή Δεκαπενταύγουστου, βγαίνει μια απλή ανακοίνωση στον ιστότοπο της ΠΚΜ για τα τελικά αποτελέσματα, αφού είχαν λάβει την τελική έκθεση της Έρευνας από τις 8/7/19, την επομένη των εθνικών εκλογών. Δεν έγινε καμία συνέντευξη τύπου και η δημοσιότητα που έλαβε η είδηση ήταν πολύ μικρή.

Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν πως όταν οι κάτοικοι έλεγαν πως βρωμούσε, υπήρχαν όντως δύσοσμες χημικές ενώσεις (μερκαπτάνες) στον αέρα, ίδιες με αυτές που βρίσκονταν στα ΕΛΠΕ και ο αέρας φυσούσε από εκεί. Τα ΕΛΠΕ « συνεπώς αποτελούν εν δυνάμει (sic) πηγές δυσοσμίας όταν επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες».

Παραγκωνισμένη όμως από τη δυσοσμία και τις μερκαπτάνες , και κρυμμένη σε διαγράμματα, γενικεύσεις και όρους βρισκόταν η παρακάτω , αναμενόμενη δυστυχώς, πληροφορία:
Και στους τρείς σταθμούς μέτρησης που βρίσκονται μέσα στο Κορδελιό, φαίνεται πως η μέση συγκέντρωση βενζολίου είναι 1 μg/m3 και πως μάλλον υπάρχουν μετρήσεις που φτάνουν έως και 6 μg/m3. Επιπλέον, φαίνεται πως η συγκέντρωση σε σημείο μέσα στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ το οποίο βρίσκεται δίπλα στον φράχτη που συνορεύει με κατοικημένη περιοχή, μπορεί να έφτασε 20-30 μg/m3. Λογικό συμπέρασμα είναι πως ανάμεσα στο διυλιστήριο και στους σταθμούς μέτρησης που βρίσκονται στο Κορδελιό, συγκεντρώσεις βενζολίου πολύ πάνω από 1 μg/m3 δεν είναι καθόλου σπάνιες και φυσικά η έκθεση των εργαζομένων εκεί είναι εκτεταμένη.

Το βενζόλιο είναι γνωστό ως καρκινογόνο του αιμοποιητικού συστήματος, αυξάνει τον κίνδυνο για λευχαιμία, λέμφωμα και μυέλωμα.
Για το βενζόλιο έχει θεσπιστεί από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία* ανώτατο όριο 5 μg/m3, του οποίου απαγορεύεται κάθε υπέρβαση.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γραφτούν για τις επιπτώσεις του βενζολίου στις ζωές των κατοίκων (2) (3), αλλά ξεφεύγουν από τον σκοπό του κειμένου αυτού. Το κείμενο γράφτηκε για να θυμίσει πως λειτούργησε η Έρευνα Σαμαρά.

Αφ’ ενός, έχοντας στη διάθεσή τους όλα τα στοιχεία και πλήρη γνώση για όσα αναφέρουμε παραπάνω, η Διευθύντρια και το προσωπικό του Εργαστηρίου δεν έγραψαν ούτε μια αράδα για το βενζόλιο και τις επιπτώσεις του. Για την ιστορία, σε αντίστοιχη μελέτη που παραγγέλθηκε για το πρόβλημα της δυσοσμίας στη Δραπετσώνα από την εκεί Περιφέρεια στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», η έρευνα ολοκληρώθηκε χωρίς καθυστερήσεις, δόθηκαν τιμές συγκεντρώσεων για όλες τις ενώσεις και έγινε ξεχωριστή αναφορά στο βενζόλιο και τη σχετική νομοθεσία. Η έρευνα έφτασε σε κανάλια και εισαγγελέα. Αλλά όπως φαίνεται τα ΕΛΠΕ δεν είναι Oil One και, δυστυχώς, ούτε το ΑΠΘ φάνηκε να είναι Δημόκριτος. Τίποτα από αυτά δεν θα γινόταν βέβαια, χωρίς τις έντονες αντιδράσεις της εκεί τοπικής κοινωνίας.

Αφ’ ετέρου, η έρευνα Σαμαρά προσέφερε αρκετά χρόνια αναβολής και άμβλυνσης των κοινωνικών αντιδράσεων, εξυπηρετώντας τα ΕΛΠΕ και την τοπική αυτοδιοίκηση προεκλογικά και όχι μόνο, χωρίς να προσφέρει κάτι χρήσιμο στην αντιμετώπιση του προβλήματος και στην κοινωνία γενικότερα. Αυτό γιατί το ότι βρωμάει από τα ΕΛΠΕ, το ξέραμε ήδη. Το ότι υπάρχει βενζόλιο όπου υπάρχουν πετροχημικά, είναι αυτονόητο για ανθρώπους με γνώσεις Χημείας και, εδώ που τα λέμε, δεν είναι και κάτι που απλόχερα γνωστοποίησε η έρευνα Σαμαρά.

Συνολικά, η έρευνα Σαμαρά λειτούργησε ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας και υπέρ της διαιώνισης ενός προβλήματος που επιβαρύνει την καθημερινότητα και δηλητηριάζει την υγεία μας. Σε μια περίοδο που προσπαθούμε να υπερασπιστούμε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, ας μην ξαναδούμε τέτοια φαινόμενα. Ας δούμε επιστημονικό προσωπικό που να στέκεται μαζί με την κοινωνία στην οποία ανήκει και όχι με τα ιδιωτικά εταιρικά συμφέροντα.

Αν κάποιοι/ες πιστεύουν ακόμα πως τέτοιες έρευνες μπορούν να δώσουν λύση, να ενημερώσουμε πως μετά από τόσα χρόνια αναπνέουμε τα ίδια δηλητήρια. Μετά από αυτό, ας διαλέξει το κάθε άτομο με ποια πλευρά θα σταθεί.
Η μόνη λύση είναι τα φουγάρα τους μακριά από τις γειτονίες μας.

(1) https://agkidapress.gr/…/%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b5%ce…/

(2) https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=538022641696044&id=100064649383671

(3) https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=3097310357155176&id=2257215997831287  “

Το κείμενο το υπογράφει η “Πρωτοβουλία ενάντια στα ΕΛΠΕ”.

Το αναρτημένο πανό βρίσκεται εδώ και 3 εβδομάδες στην είσοδο από τον περιφερειακό στην οδό Μαιάνδρου.

Πηγή

Αντίλεξις