Category Archives: ΠΡΟΣΩΠΑ
Περικλής Κοροβέσης
Είμαι φτωχός σε υλικά αγαθά,
πλούσιος όμως πολύ σε εμπειρίες.
Έζησα σύμφωνα με τις επιθυμίες μου,
δίχως εξαναγκασμούς και συμβιβασμούς.
Χάρηκα το διάβασμα, τη γραφή,
τον έρωτα, τη δράση, τη δημιουργία.
Ταξίδεψα, ξενιτεύτηκα,
έκανα δύο γάμους κι ένα γιο,
ζω 20 χρόνια αγαπημένα με τη Μαρία.
Τελώ σ’ έναν διαρκή ενθουσιασμό.
Μπορώ να πω, λοιπόν, ότι
ναι, την ευχαριστήθηκα τη ζωή μου.
Θα έλεγα στον νεαρό Κοροβέση,
αν ήθελε να με ακούσει, γιατί
μες στη θρασύτητα της νιότης του να
μην ήθελε να κουβεντιάσει μ’ ένα γέρο,
ότι σημασία στη ζωή δεν έχει
πώς την αρχίζεις αλλά πώς την τελειώνεις.
Κι αν, αγόρι μου, κάνεις κάτι καλό τώρα,
μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα.
Το οριστικό συμπέρασμα
βγαίνει στο κρεβάτι του θανάτου.
Περικλής Κοροβέσης
Σαν σήμερα,
το 2020, έφυγε από τη ζωή.
…………………………………………………………………….
Πηγές:
lifo. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.
popaganda. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Θεοδόση Μίχο.
Φωτογραφία:
Πάρις Ταβιτιάν
Μίμης Φωτόπουλος Ως τα 33 μου χρόνια η ζωή μου δεν ήταν σπαρμένη με βάγια αλλά με αγκάθια.
8 Απριλίου 1913. Γεννήθηκα
των Βαίων. Σημαδιακή μέρα.
Ως τα 33 μου χρόνια η ζωή μου
δεν ήταν σπαρμένη με βάγια
αλλά με αγκάθια.
Και σε μια στιγμή, στο απόγειο
της κινηματογραφικής μου καριέρας,
μπήκα σαν Μεσσίας στη Λάρισα.
Βέβαια,
δεν μπήκα ”επί πώλου όνου”, αλλά
οι θαυμαστές μου σήκωσαν στα χέρια
ένα μικρό ”οστενάκι” που είχα.
Αυτό ήταν
το πρώτο γλυκό ποτήρι που ήπια,
ύστερα από τόσα και τόσα πικρά.
Αν υπάρχουν μοιραίες μικρές αγγελίες,
τότε η μικρή αγγελία που διάβασα
ήταν η μοιραία της ζωής μου.
”Εξετάσεις στη Δραματική Σχολή
του Βασιλικού Θεάτρου”.
Ακόμα δε μπορώ να εξηγήσω πώς
μου ήρθε, έτσι στα καλά καθούμενα,
να δώσω εξετάσεις στη Δραματική.
Ως εκείνη τη στιγμή,
δεν είχα πατήσει σε Θέατρο
παρά μονάχα δύο φορές.
Τη μία είχα δει
το Βασίλη Αργυρόπουλο
και την άλλη τα Καλουτάκια.
Πιστεύω
πως εκείνο που με θάμπωσε
ήταν οι δύο τίτλοι:
”Φοιτητής
της Φιλοσοφικής Σχολής
του Πανεπιστημίου Αθηνών”,
και ”Σπουδαστής της Δραματικής
Σχολής του Βασιλικού Θεάτρου”.
Μεγάλη υπόθεση.
Ο πρώτος μου ρόλος ήταν
στη Λοκαντιέρα του Κάρλο Γκολντόνι
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
”Από κάπου πρέπει ν’ αρχίσεις”
είπα στον εαυτό μου.
”Παίξε λοιπόν τον υπηρέτη και μη μιλάς.
Υπηρέτης σήμερα, Άρχοντας αύριο.”
Η παράσταση τελείωσε
χωρίς να με προσέξει κανένας.
Δε στεναχωρήθηκα και πολύ.
Κι επειδή από τότε
με διέκρινε απέραντη μεγαλοθυμία,
συγχώρησα το κοινό μιας και ήμουν
βέβαιος, πως κάποτε θα με πρόσεχε.
Πρώτη μου ταινία
”Οι Γερμανοί Ξανάρχονται”.
Αυτό το ρολάκι, φίλε μου,
θα μου άνοιγε το δρόμο της μεγάλης
επιτυχίας στον Κινηματογράφο.
Αυτό το ρολάκι,
θα ήταν το προσάναμα για να ανάψει
η κινηματογραφική φωτιά,
που θα με έκανε δημοφιλή
ως τα πιο απίθανα χωριά της Ελλάδας,
που θα με έκανε γνωστό
στους δρόμους της Αλεξάνδρειας,
του Μπόστον, του Σίδνεη, κι όπου
αλλού φτάνουν οι ελληνικές ταινίες.
Και κάποια βραδιά
οι Ρώσοι θα μουρμούριζαν
στους δρόμους της Μόσχας
”Σλιπόγια”, δηλαδή ”Αόοοοματος”.
Όταν σκέφτομαι πώς πέρασαν
τόσα χρόνια πάνω στο σανίδι,
ή μπροστά από την κινηματογραφική
μηχανή και με πιάνει θλίψη,
βρίσκω καταφύγιο στην ”Ιθάκη”
του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Έτσι κι εγώ,
μπήκα σε λιμένας πρωτοειδωμένους
και απέκτησα καλές πραμάτειες,
και ήταν μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Κι έτσι πρέπει να είναι
ο δρόμος και η ζωή του ηθοποιού.
Μίμης Φωτόπουλος
Σαν σήμερα, το 1913, γεννήθηκε.
ΠΗΓΗ
ΠΡΟΣΩΠΑ FB
Μιχαήλ Μπακούνιν: Ο επαναστάτης φιλόσοφος
Ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν (1814-1876) ήταν Ρώσος φιλόσοφος, συγγραφέας και επαναστάτης. Θεωρείται μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του αναρχισμού και η σκέψη του άσκησε σημαντική επιρροή σε διάφορα ριζοσπαστικά κινήματα του 19ου αιώνα.
Πρώτα χρόνια και ιδεολογική διαμόρφωση
Γεννήθηκε στην αριστοκρατική οικογένεια Μπακούνιν και σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Η στροφή του προς τον ριζοσπαστισμό έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με τις ιδέες του Hegel και του Fichte. Σταδιακά υιοθέτησε μια αντι-αυταρχική ιδεολογία, πρεσβεύοντας την κοινωνική και πολιτική ισότητα.
Επαναστατική δράση
Συμμετείχε ενεργά σε διάφορες επαναστάσεις, όπως η Επανάσταση του 1848 στη Γαλλία και η Επανάσταση του 1849 στη Δρέσδη. Για τη δράση του φυλακίστηκε και εξορίστηκε σε διάφορες περιόδους της ζωής του.
Συμβολή στον αναρχισμό
Ο Μπακούνιν θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του αναρχισμού. Ανέπτυξε μια φιλοσοφία που εναντιωνόταν σε κάθε μορφή εξουσίας και ιεραρχίας, προτάσσοντας μια κοινωνία οργανωμένη με βάση την ελεύθερη συσχέτιση και την αυτοδιαχείριση.
Κριτική
Η σκέψη του Μπακούνιν έχει επικριθεί για τον ριζοσπαστισμό και την ουτοπικότητα της. Επιπλέον, έχει κατηγορηθεί για λαϊκισμό και αυταρχικές τάσεις.
Κληρονομιά
Παρά τις επικρίσεις, η σκέψη του Μπακούνιν παραμένει επίκαιρη και ασκεί επιρροή σε σύγχρονα αναρχικά και ριζοσπαστικά κινήματα. Η κριτική του στην εξουσία και η εστίασή του στην αυτονομία και την ελευθερία εξακολουθούν να εμπνέουν αγωνιστές για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα.
Σημαντικά έργα
-
Θεός και Κράτος
-
Ομοσπονδία και Επανάσταση
-
Κράτος και Αναρχία
-
Γράμματα προς έναν Γάλλο Φίλο
Πηγές
-
Μιχαήλ Μπακούνιν – Βικιπαίδεια
-
The Anarchist Library
-
Stanford Encyclopedia of Philosophy
Μάρλον Μπράντο: Ο θρύλος του Χόλιγουντ
Ο Μάρλον Μπράντο, ένας θρύλος του Χόλιγουντ, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στον κινηματογράφο με την αξεπέραστη ερμηνευτική του δεινότητα και την ατίθαση προσωπικότητά του. Γεννημένος στις 3 Απριλίου 1924 στην Ομάχα της Νεμπράσκα, ο Μπράντο ήρθε από νωρίς σε επαφή με την τέχνη, σπουδάζοντας στο Actors Studio και υιοθετώντας την “Μέθοδο” του Stanislavski.
Η καριέρα του εκτοξεύτηκε με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο “Λεωφορείο ο Πόθος” (1951), όπου ενσάρκωσε τον Stanley Kowalski, χαρίζοντας μια ερμηνεία γεμάτη πάθος και ωμή βία. Η ερμηνεία του στο “Λιμάνι της Αγωνίας” (1954) τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους ηθοποιούς της εποχής, ενώ η ενσάρκωση του Vito Corleone στον “Νονό” (1972) χάραξε για πάντα την ιστορία του κινηματογράφου.
Πέρα από την υποκριτική, ο Μπράντο ασχολήθηκε ενεργά με τον ακτιβισμό, υπερασπιζόμενος τα πολιτικά δικαιώματα και τα δικαιώματα των ιθαγενών της Αμερικής. Η ατίθαση φύση του και οι αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές του δημιούργησαν συχνά προβλήματα στις συνεργασίες του, όμως η αδιαμφισβήτητη talento του τον έκανε αξεπέραστο.
Ο Μάρλον Μπράντο άφησε την τελευταία του πνοή στις 1 Ιουλίου 2004, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά γεμάτη με αξέχαστες ερμηνείες και μια ατίθαση persona που σημάδεψε για πάντα το Χόλιγουντ
-
Ο Μπράντο κέρδισε 2 Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για τις ερμηνείες του στο “Λιμάνι της Αγωνίας” και στον “Νονό”.
-
Ήταν γνωστός για την τεχνική του “Μέθοδος”, η οποία βασιζόταν στην ενσυναίσθηση και τον αυτοσχεδιασμό.
-
Εκτός από την υποκριτική, ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία, τη συγγραφή και τη μουσική.
-
Η ταραχώδης προσωπική του ζωή απασχόλησε συχνά τα ΜΜΕ.
ΠΡΟΣΩΠΑ – ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ
Είμαστε το μοναδικό έθνος
όπου οι εθνικές επέτειοι
δεν είναι αποτέλεσμα νικών
αλλά έναρξη αγώνα.
Και η 25η Μαρτίου
και η 28η Οκτωβρίου,
δεν είναι αποτέλεσμα αγώνα
αλλά έναρξη αγώνα.
Δηλαδή λέμε:
”Δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Με ενδιαφέρει ότι ξεκινώ αγώνα
ανεξαρτήτως αποτελέσματος.”
Μανώλης Γλέζος