Η σκοτεινή σκιά των αυτοκτονιών πλανάται πάνω από την Ελλάδα, όπως και πάνω από πολλές άλλες χώρες.

Αν και η συζήτηση για ένα τόσο άβολο θέμα μπορεί να φέρνει δυσφορία, είναι απαραίτητη για να ρίξουμε φως στα αίτια και να βρούμε τρόπους πρόληψης.

Τα στατιστικά μιλούν από μόνα τους: η Ελλάδα μετράει ανησυχητικά υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Πίσω από κάθε τραγική πράξη κρύβεται ένα πολύπλοκο κομμάτι ιστορίας.

Ψυχολογικές και κοινωνικές πιέσεις, οικονομική αστάθεια, ψυχικές ασθένειες, προβλήματα στις σχέσεις και προσωπικές δυσκολίες αποτελούν συχνά το εύφλεκτο μίγμα που οδηγεί στο μοιραίο τέλος.

Η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, η βελτίωση της πρόσβασης στην ψυχική υγεία και η ενίσχυση των δομών υποστήριξης στην κοινότητα φαντάζουν απαραίτητες.

Η αντιμετώπιση των αυτοκτονιών οφείλει να γίνει υπό το πρίσμα μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης, που θα φέρει στο τραπέζι όλους τους εμπλεκόμενους φορείς: κυβέρνηση, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, οργανισμούς κοινωνικής πρόνοιας και την ίδια την κοινωνία.

Μόνο μέσα από μια συλλογική προσπάθεια μπορούμε να σβήσουμε τα στίγματα, να προσφέρουμε ουσιαστική βοήθεια σε όσους την χρειάζονται και να μειώσουμε δραστικά τον αριθμό των θυμάτων.

Ας αφήσουμε στην άκρη τις άβολες σιωπές και ας στρέψουμε το βλέμμα μας προς την πρόληψη.

Ας αγκαλιάσουμε όσους παλεύουν και ας μην αφήνουμε κανέναν να χαθεί στη σκιά της απελπισίας.